امّهات اسماء
امّهات اسماء، ارکان اسماء هستند یعنی مادر اسمهای الهی که اول، آخر، ظاهر، باطن (از سوره حدید) حیّ، قیوم (از سوره بقره) سمیع، بصیر (از سوره مجادله) علیم، قدیر (از سوره روم) را امّهات و ارکان دانستهاند.
به هر تقدیر آنچه از اول بوده، ازلی است؛ و آنچه ابدی است آخر است. هر اسمی که از باطن به ظاهر آید و آثار حیات و علم و قدرت در آن است و قوام همه به آن است و همه چیز را میبیند و میشنود.
(مثلاً اگر خدا رزاق است باید یکی باشد که رزق دهد به معنای دیگر اگر رزاق بخواهد تجلّی کند باید کسی باشد ولی اگر حی بود، دائم حی است.)