حضرت مهدی (عج) بعد از ظهور، با انحرافات فکری چگونه برخورد خواهد کرد؟
یکی از مشکلاتی که امام مهدی (عج) با آن روبه رو می‌شود، مشکل انحراف‌ها و برداشت‌ها و تفسیرهای نادرستی است که در راه و روش‌های دین خدا و اصول و فروع احکام الهی پدید آمده و قرن‌ها در ذهن جامعهٔ اسلامی نفوذ و رسوخ کرده است. این موضوع، مانع عظیمی بر سر راه امام مهدی (عج) است؛ امّا از آنجا که کفر و کافر به سلاحی مجهّز نیست و انسان بی اعتقاد، حقی را به نام اسلام واژگونه نیاموخته است و برای او، اصل یا اصولی نادرست تفسیر نشده و چیزی به شکل انحرافی و نادرست، به نام دین خدا در ذهن مردم جای داده نشده و آیه یا حدیثی را به رأی و دلخواه خویش معنی نکرده‌اند… کار با آنان آسان است؛ لیکن با مسلمان و مدّعی خداشناسی که تعالیم دین یا بخش‌هایی از آن را به گونه‌ای انحرافی آموخته و معنای بسیاری از احادیث و آیات قرآنی را برعکس فهمیده است و… چگونه می‌توان روبه رو شد؟ و چه سان می‌توان به این طبقه فهماند که این افکار و اندیشه‌ها و تفسیر و تأویل‌ها که آنان و جامعه و پیشوایان و مبلّغان مذهبی ایشان به نام دین به آنان آموزش داده‌اند و سال‌ها بلکه قرن‌ها گفته و تکرار کرده‌اند، دین خدا نیست؟ در اینجا، مشکلاتی روی می‌دهد که در مورد کافران و بی اعتقادان وجود ندارد.
این جریان یکی از موانع بزرگ بر سر راه امام مهدی (عج) است؛ زیرا در این جریان، امام تنها با توده‌های نا آگاه رو در رو نیست؛ بلکه عاملان اصلی توجیه‌ها و تأویل‌ها و انحراف‌ها و تحریف‌ها نیز پشت سر آنان قرار دارند و همواره به تحریک افکار و فتنه گری مشغولند. عاملان اصلی بر عکس تفسیر کردن قرآن و حدیث، از سه جریان تشکیل می‌شوند:
۱. روحانیون دنیادار و وابسته؛
۲. سرمایه داران و اشراف؛
۱۳. حکومت‌های به ظاهر اسلامی.
شاید بخشی از برنامه‌های کشتار گسترده و فراگیر امام مهدی (عج) در جامعه‌های اسلامی در این موارد باشد و به این علّت باشد که مسلمانان با حربهٔ اسلام انحرافی که در حقیقت ضدّ اسلام است به جنگ با امام بر می‌خیزند و امام ناگزیر با قاطعیّت با آنان روبه رو می‌شود؛ البتّه در صورتی که از افکار و اندیشه‌های نادرست خویش دست بر ندارند.
امام صادق علیه‌السلام فرمودند:
«إِنَّ قَائِمَنَا إِذَا قَامَ اسْتَقْبَلَ مِنْ جَهَلَهِ النَّاسِ أَشَدَّ مِمَّا اسْتَقْبَلَهُ رَسُولُ اللَّهِ (صلی‌الله علیه و آله و سلّم) مِنْ جُهَّالِ الْجَاهِلِیَّهِ فَقُلْتُ وَ کَیْفَ ذَلِکَ قَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی‌الله علیه و آله و سلّم) أَتَی النَّاسَ وَ هُمْ یَعْبُدُونَ الْحِجَارَهَ وَ الصُّخُورَ وَ الْعِیدَانَ وَ الْخُشُبَ الْمَنْحُوتَهَ وَ إِنَّ قَائِمَنَا إِذَا قَامَ أَتَی النَّاسَ وَ کُلُّهُمْ یَتَأَوَّلُ عَلَیْهِ کِتَابَ اللَّهِ وَ یَحْتَجُّ عَلَیْه بِه[۱]: آزاری که قائم به هنگام رستاخیز خویش از جاهلان آخرالزّمان می‌بیند، بسی سخت‌تر است، از آن همه آزار که پیامبر صلی‌الله علیه و آله و سلّم از مردم جاهلیّت دید.» راوی می‌گوید: گفتم این چگونه می‌شود؟ امام فرمودند: «پیامبر به میان مردم آمد؛ درحالی‌که ایشان سنگ و صخره و چوب و تخته‌های تراشیده را می‌پرستیدند و قائم ما که قیام کند، مردمان همه از کتاب خدا برای وی دلیل می‌آورند و آیه‌های قرآن را تأویل و توجیه می‌کنند.»
مشکل امام زمان (عج)، مشکل توده‌های جاهل و نادانی است که در دوران عمر خود، گرفتار بد آموزی های گسترده در تعالیم دین بوده‌اند و به رهبری و راهنمایی تزویرگران عالم نما از سر جهل، رو در روی امام و منجی خویش می‌ایستند و با تحریک مدّعیان دروغین، علم دین با امام بر حقّ به ستیز بر می‌خیزند و درگیری با حربهٔ تأویل قرآن خواهد بود.
کوشش امام و رسالت او تطبیق درست و دقیق تعالیم «قرآن» بر مسائل حیات بشری و مشخّص کردن حدّ و مرزهای واقعی احکام اسلام است.
…………………………………………………………………………
[۱] ابن ابی زینب، محمّد بن ابراهیم، «الغیبه»، ص ۲۹۷.