آیهٔ «صادقین» چگونه بر وجود امام زمان (عج) دلالت دارد؟
خداوند متعال می‌فرماید:
«یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ کُونُوا مَعَ الصَّادِقینَ[۱]: ای مؤمنان! تقوا پیشه کرده و همراه با صادقان باشید.»
مقصود از «صادقین» در آیه، برخی از مؤمنان است نه جمیع آنان، حال این بعضی چه خصوصیّاتی باید داشته باشند؟
از خود آیه استفاده می‌شود که مقصود به صادقین کسانی هستند که صادق علی الاطلاق هستند، بنابراین علی الاطلاق، امر به اطاعت آن‌ها شده است تا افراد مطیع، با اقتدا و هدایت از آن‌ها به حقّ و حقیقت و سعادت نائل آیند. نتیجه اینکه:
«صادقین» در آیه، همان حاملان وحی و خلفای رسول و امینان شرع و حامیان دین و ائمّهٔ هدایت و چراغ‌های هدایت‌اند؛ کسانی که خداوند رجس و پلیدی را از آنان دور کرده و از هر عیب و نقصی پاکشان کرده است و اینان کسانی غیر از اهل‌بیت عصمت و طهارت پیامبر صلی‌الله علیه و آله و سلّم نیستند که اوّل آن‌ها، امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه‌السلام و آخر آن‌ها، مهدی (عج) است.
فخر رازی از آیهٔ فوق استفادهٔ عصمت کرده و می‌گوید:
از این آیه استفاده می‌شود که در هر زمان باید صادقان معصوم موجود باشند…[۲]
کلینی به سند خود از برید بن معاویه عجلی نقل کرده است که:
از امام باقر علیه‌السلام دربارهٔ آیهٔ «اتّقوا الله و کونوا مع الصّادقین» سؤال کردم؟ حضرت فرمودند: «ایّانا عنّی[۳]: ما را قصد کرده است.»
او همچنین به سند خود از امام رضا علیه‌السلام در ذیل آیهٔ فوق، نقل کرده است که فرمودند:
«الصّادقون هم الأئمّة؛ (همان) صادقین همان ائمّه‌اند…»
حاکم حسکانی حنفی به سند خود از عبدالله بن عمر در تفسیر آیهٔ فوق، نقل کرده است که:
مقصود از آن، محمد صلی‌الله علیه و آله و سلّم و اهل‌بیت اوست.[۴]
سبط بن جوزی از قول علما در تفسیر آیهٔ فوق، نقل کرده است که:
مقصود از آیه این است که با علی علیه‌السلام و اهل‌بیتش باشید.[۵]
……………………………………………………….
[۱] سورهٔ توبه، آیهٔ ۱۱۹.
[۲] فخر رازی، محمّد بن عمر، «تفسیر الکبیر»، ج ۱۶، ص ۲۲۰.
[۳] کلینی، محمد بن یعقوب، «کافی»، ج ۱، ص ۲۰۸.
[۴] حسکانی، عبید الله بن عبدالله، «شواهد التنزیل»، ج ۱، ص ۳۴۵.
[۵] ابن جوزی، یوسف بن قزاوغلی، «تذکرهٔ الخواص»، قم، الشریف الرضی، ۱۳۷۶ ه.ش.، ص ۱۶.