مقدّمه
بسم الله الرّحمن الرّحیم
دو نسخه در دسترس از زیارت آل یاسین انتخاب شد:
نخست زیارت جامع آل یاسین، از کتاب (المزار الکبیر) تألیف (شیخ محمد بن جعفر مشهدی) (متوفی ۶۱۰ هـ.ق) را نقل کردیم که قدیمیترین نسخهای میباشد که مؤلّف آن را با سند در کتابش درج نموده است و ما آن را ترجمه کردیم و در دسترس شیعیان و محبّان حضرت قائم (عج) قرار دادیم.
و در ادامه زیارت آل یاسین را از کتاب (الاحتجاج) تألیف شیخ احمد طبرسی (متوفی۶۲۰ هـ ق) آوردیم.
البته خواندن این ادعیه به زمان خاصّی تعلّق ندارد و داعی میتواند در هر وقتی از اوقات که بخواهد توجه به امام عصر (عج) کند، آن را بخواند؛ البته بهتر است، مطالعه با عنایت به ترجمه و مضامین باشد تا شخص بداند، چه میگوید و چه میخواهد تا پس از درک مفاهیم این قبیل زیارتنامهها، معرفت مهدوی بالا رود و رشتۀ شوق و محبّت نسبت به حضرتش افزونتر و کاملتر گردد.
امید است این ترجمه موردقبول ولینعمت ما قرار گیرد و خوانندگان محبّ هم به الطاف ایشان بهرهمند گردند.
بهار ۱۳۸۸
سیّد علیاکبر صداقت
دعای جامع آل یاسین (نسخه المزار الكبير)
عالم محدّث، (شيخ محمد بن جعفر مشهدى) (متوفى ۶۱۰ هـ.ق) در كتاب (مزار كبير) (تاريخ تأليف سال ۵۷۳ هـ.ق) صفحه ۵۶۶ گويد: (شيخ فقيه، (ابو محمد عربى بن مسافر) ملقّب به عبادى، در منزل ايشان، در شهر حلّه، در ماه ربیعالاول سال ۵۷۳ قمرى براى ما حديث نمود.) و نيز حديث كرد مرا (شيخ ابوالبقاء هبة الله بن نما بن على بن حُمدون) و اين دو فرمودند: (شيخ امين حسين بن احمد بن محمد بن على طحال مقدادى رحمهمالله، در مشهد مولايمان اميرالمؤمنين على بن ابيطالب (ع)، برايم حديث كرد از (شيخ مفيد ابوعلی حسن بن محمد طوسى رضىاللهعنه ) در همان مشهد (نجف) از پدرش (ابى جعفر طوسى رضىاللهعنه ) از (محمد بن اسماعيل) از (محمد بن اُشناس بزّاز) از (محمد بن احمد بن يحيى قمى) از (محمد بن على بن زنجويه قمى) از (محمد بن عبدالله بن جعفر حميرى). و (محمد بن اسماعيل) گفت: (ابوعلی حسن بن اُشناس) گفت: خبر داد ما را (ابوالمفضّل محمد بن عبدالله شيبانى) كه همانا (ابوجعفر محمد بن عبدالله بن جعفر حميرى) (متوفى بعد از ۲۹۸ هـ.ق) اين خبر را برايش نقل كرد و به او اجازه نقل جميع احاديثى را كه خود روايت كرده، داده است؛ از جمله اينكه از ناحيۀ مقدسه (امام زمان (ع) ) كه خداوند تعالى آن را نگهبان است، بعد از (جواب) مسائل و نماز و توجّه (به امام زمان (ع) ) توقيعى براى وى صادر شده است:
بسم الله الرحمن الرحيم
(نه بر دستور خدا انديشه مىكنيد و نه از نمايندگانش مىپذيريد. حكمتى است رسا، پس آيات (الهى) و انذار به قومى كه ايمان نمىآورند، سودى ندهد. سلام بر ما و بر بندگان صالح خداوند؛ هرگاه خواستيد به واسطۀ ما، به خدا و به ما توجه كنيد، پس بگوييد، همچنان كه خداوند تعالى فرموده است: (سلامٌ على آل ياسين …):
۱- سَلَامٌ عَلَى آلِ يس، ذَلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْمُبِينُ | ۱. سلام برخاندان پيامبر، این سلام كمال آشكارى است |
۲- و اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ، لِمَنْ يَهْدِيهِ صِرَاطَهُ الْمُسْتَقِيمَ | ۲. و خداوند صاحب احسانهای بزرگ است، به كسى كه او را به راه مستقيمش هدايت كرده |
۳- التَّوَجُّهُ: | ۳. (بر شما شیعیان ما باد به) توجه كردن (به ما با قرائت:) |
۴- قَدْ آتَاكُمُ اللَّهُ يَا آلَ يس خِلَافَتَه | ۴. ای آل یاسین! (خاندان پيامبر) همانا خداوند جانشينى خود را به شما بخشيد |
۵- و عِلْمَ مَجَارِیَ أَمْرِهِ، فِيمَا قَضَاهُ وَ دَبَّرَهُ وَ أَرَادَهُ فِي مَلَكُوتِهِ | ۵. و دانش جارى شدن فرمانش را که در ملكوتَش امضاء و تدبير و اراده كرده بود، نيز به شما بخشید |
۶- و کَشَفَ لَكُمُ الْغِطَاءَ | ۶. پس پردهها را براى شما كنار زد |
۷- وَ أَنْتُمْ خَزَنَتُهُ وَ شُهَدَاؤُهُ وَ عُلَمَاؤُهُ وَ أُمَنَاؤُهُ | ۷. و شما خزانهداران و گواهان و دانشمندان و امينان او |
۸- و سَاسَةُ الْعِبَادِ وَ أَرْكَانُ الْبِلَادِ وَ قُضَاةُ الْأَحْكَامِ وَ أَبْوَابُ الْإِيمَانِ | ۸. و ادارهکنندۀ بندگان و پايههاى شهرها و انجام دهندۀ احكام و درهاى ايمان هستيد |
۹- و مِنْ تَقْدِيرِهِ مَنَائِحَ الْعَطَاءِ بِكُمْ إِنْفَاذُهُ مَحْتُوماً مَقْرُوناً | ۹. و از تقديرهاى او این است كه بهوسیلۀ شما بخششهاى نيكوى خويش را كه حتمى و نزدیک شده (به بندگان) مىرساند |
۱۰- فَمَا شَيْءٌ مِنْهُ إِلَّا وَ أَنْتُمْ لَهُ السَّبَبُ وَ إِلَيْهِ السَّبِيلُ | ۱۰. پس هيچ بخششى انجام نمىپذيرد، مگر اينكه شما سبب آن و راه رسيدن به آن هستيد |
۱۱- خِيَارُهُ لِوَلِيِّكُمْ نِعْمَةٌ | ۱۱. آنچه براى دوستانتان انتخاب مینماید براى آنها نعمت است |
۱۲- و انْتِقَامُهُ مِنْ عَدُوِّكُمْ سَخْطَةٌ | ۱۲. و انتقامى كه از دشمنانتان مىگيرید، ناخشنودى است |
۱۳- فَلَا نَجَاةَ وَ لَا مَفْزَعَ إِلَّا أَنْتُمْ | ۱۳. پس جز شما هيچ نجات و پناهگاهى نيست؛ |
۱۴- و لَا مَذْهَبَ عَنْكُمْ، يَا أَعْيُنَ اللَّهِ النَّاظِرَةَ | ۱۴. و هيچ راه گريزى از شما نيست، اى چشمهاى نظارتکنندۀ خدا |
۱۵- و حَمَلَةَ مَعْرِفَتِهِ، وَ مَسَاكِنَ تَوْحِيدِهِ فِي أَرْضِهِ وَ سَمَائِهِ | ۱۵. و حاملان معرفت الهى و جايگاههاى توحيد خدا در زمين و آسمانش |
۱۶- و أَنْتَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ بَقِيَّتَهُ كَمَالُ نِعْمَتِهِ | ۱۶. و تو اى حجّت خدا و باقیماندۀ او، حدّ نهايى نعمت او |
۱۷- و وَارِثُ أَنْبِيَائِهِ وَ خُلَفَائِهِ مَا بَلَغْنَاهُ مِنْ دَهْرِنَا | ۱۷. و وارث پيامبران و جانشينان او هستى كه ما در روزگار خود به او رسيدهايم |
۱۸- و صَاحِبُ الرَّجْعَةِ لِوَعْدِ رَبِّنَا | ۱۸. و تويى صاحب رجعت براى وعدۀ پروردگار ما |
۱۹- الَّتِي فِيهَا دَوْلَةُ الْحَقِّ وَ فَرَجُنَا وَ نَصْرُ اللَّهِ لَنَا وَ عِزُّنَا | ۱۹. كه در آن دولت حق و گشایش ما و يارى رساندن خدا به ما و عزّت ما مىباشد |
۲۰- السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَلَمُ الْمَنْصُوبُ وَ الْعِلْمُ الْمَصْبُوبُ | ۲۰. سلام بر تو اى نشانۀ نصب شده و دانشى كه همهجانبه ببارد |
۲۱- و الْغَوْثُ وَ الرَّحْمَةُ الْوَاسِعَةُ وَعْداً غَيْرَ مَكْذُوبٍ | ۲۱. و فريادرس و رحمت گسترده، درحالیکه اين وعدهاى بىدروغ است |
۲۲- السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا صَاحِبَ الْمَرْأَى وَ الْمَسْمَعِ | ۲۲. سلام بر تو اى صاحب ديدگاه و گوشرس (صاحب مکان و زمان ديدن و شنيدن الهى) |
۲۳- الَّذِي بِعَيْنِ اللَّهِ مَوَاثِيقُهُ | ۲۳. كه پيمانهايش به نظر الهى است |
۲۴- و بِيَدِ اللَّهِ عُهُودُهُ وَ بِقُدْرَةِ اللَّهِ سُلْطَانُهُ | ۲۴. و عهدهايش به دست خدا و سلطنت و فرمانروايىاش با قدرت خدا استوار مىباشد |
۲۵- أَنْتَ الْحَکيمُ الَّذِي لَا تُعَجِّلُهُ الْعَصَبِيَّه | ۲۵. تو حکیمی هستى كه تعصّب [غضب] او را عجول نمیکند |
۲۶- و الْكَرِيمُ الَّذِي لَا تُبَخِّلُهُ الْحَفِيظَةُ | ۲۶. و کریمی هستی که حفظ چیزی که باید حفظش کند، او را به بخل نمیکشاند؛ |
۲۷- و الْعَالِمُ الَّذِي لَا تُجَهِّلُهُ الْحَمِيَّةُ | ۲۷. و دانشمندى هستى كه غيرت بيجا او را به نادانى نمىاندازد |
۲۸- مُجَاهَدَتُكَ فِي اللَّهِ ذَاتُ مَشِيَّةِ اللَّهِ | ۲۸. تلاش و جهاد تو دربارۀ خدا، عين خواست خداست |
۲۹- و مُقَارَعَتُكَ فِي اللَّهِ ذَاتُ انْتِقَامِ اللَّهِ | ۲۹. و كوبندگىات در راه خدا همان انتقام خداست |
۳۰- و صَبْرُكَ فِي اللَّهِ ذُو أَنَاةِ اللَّهِ | ۳۰. و شكيبايى تو در راه خدا همان حلم خداوندى مىباشد |
۳۱- و شُكْرُكَ لِلَّهِ ذُو مَزِيدِ اللَّهِ وَ رَحْمَتِهِ | ۳۱. و سپاسگزارى تو براى خدا، همان فزون بخشى خدا و رحمت اوست |
۳۲- السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَحْفُوظاً بِاللَّهِ، اللّهُ نُورُ أَمَامِهِ وَ وَرَائِهِ وَ يَمِينِهِ وَ شِمَالِهِ وَ فَوْقِهِ وَ تَحْتِهِ | ۳۲. سلام بر تو اى كسى كه بهوسیلۀ خدا حفظ شده، خدا نور پيش رو و پشت سر و جانب راست و چپ و طرف بالا و پايينش است |
۳۳- السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَخْزُوناً فِي قُدْرَةِ اللَّهِ، اللَّهُ نُورُ سَمْعِهِ وَ بَصَرِهِ | ۳۳. سلام بر تو ای گنجینهای که در قدرت خدایی، خدا نور گوش و چشم اوست |
۳۴- السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَعْدَ اللَّهِ الَّذِي ضَمِنَهُ | ۳۴. سلام بر تو اى وعدۀ الهى كه خدا آن را ضمانت كرده است |
۳۵- و يَا مِيثَاقَ اللَّهِ الَّذِي أَخَذَهُ وَ وَكَّدَهُ | ۳۵. و اى عهد و پيمان الهى که خدا آن را گرفته و قطعى نموده است |
۳۶- السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا دَاعِيَ اللَّهِ وَ رَبَّانِيَّ آيَاتِهِ | ۳۶. سلام بر تو اى دعوتکننده از جانب خدا و پرورشدهندۀ آياتش |
۳۷- السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَابَ اللَّهِ وَ دَيَّانَ دِينِهِ | ۳۷. سلام بر تو اى درگاه خدا و حكم كنندۀ دينش |
۳۸- السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا خَلِيفَةَ اللَّهِ وَ نَاصِرَ حَقِّهِ | ۳۸. سلام بر تو اى جانشين خدا و يارى كنندۀ حقّش |
۳۹- السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ دَلِيلَ إِرَادَتِهِ | ۳۹. سلام بر تو اى حجّت خدا و راهنما بهسوی ارادهاش |
۴۰- السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا تَالِيَ كِتَابِ اللَّهِ وَ تَرْجُمَانَه | ۴۰. سلام بر تو اى تلاوت كنندۀ كتاب خدا و شرح كنندۀ آن |
۴۱- السَّلَامُ عَلَيْكَ فِي آنَاءِ لَيْلِكَ وَ نَهَارِكَ | ۴۱. سلام بر تو در تمام لحظات شب و روزت |
۴۲- السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ | ۴۲. سلام بر تو اى باقيماندۀ خدا در زمينش |
۴۳- السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقُومُ | ۴۳. سلام بر تو آن لحظه كه برمىخيزى |
۴۴- السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقْعُدُ | ۴۴. سلام بر تو آن دم كه مىنشينى |
۴۵- السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقْرَأُ وَ تُبَيِّنُ | ۴۵. سلام بر تو آن زمان كه (قرآن را) مىخوانى و توضيح مىدهى |
۴۶- السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تُصَلِّي وَ تَقْنُتُ | ۴۶. سلام بر تو آنگاه كه نماز گزارده و فروتنى مىكنى (قنوت مىخوانى) |
۴۷- السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَرْكَعُ وَ تَسْجُدُ | ۴۷. سلام بر تو آن هنگام كه ركوع نموده و سجده مىنمايى |
۴۸- السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تُعَوِّذُ وَ تُسَبِّحُ | ۴۸. سلام بر تو آنگاه كه به خدا پناه برده و او را تسبیح میگویی |
۴۹- السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تُهَلِّلُ وَ تُكَبِّرُ | ۴۹. سلام بر تو آنگاه كه خدا را به يگانگى ستوده (لااله الا الله گفته) و تكبير (الله اكبر) مىگويى |
۵۰- السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تُحَمِّدُ وَ تَسْتَغْفِرُ | ۵۰. سلام برتو آنگاه كه خدا را حمد كرده و از او مغفرت میجویی |
۵۱- السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تُمَجِّدُ وَ تَمْدَحُ | ۵۱. سلام بر تو آنگاه كه خدا را به بزرگواری ياد نموده و ستايشش مىنمايى |
۵۲- السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تُمْسِي وَ تُصْبِحُ | ۵۲. سلام بر تو آنگاه كه شب را گذرانده و صبح مىنمايى |
۵۳- السَّلَامُ عَلَيْكَ فِي اللَّيْلِ إِذا يَغْشى وَ النَّهارِ إِذا تَجَلَّى | ۵۳. سلام بر تو در شب هنگامیکه سياهىاش فراگیرد و روز آنگاه كه روشن شود |
۵۴- السّلامُ علیکَ فِی الْآخِرَةِ وَ الْأُولَى | ۵۴. سلام بر تو در آخرت و دنيا (پايان و آغاز) |
۵۵- السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا حُجَجَ اللَّهِ وَ رُعَاتَنَا و قَادَتَنَا وَ أَئِمَّتَنَا وَ سَادَتَنَا وَ مَوَالِيَنَا | ۵۵. سلام بر شما اى حجّتهاى الهى و سرپرستان و فرماندهان و پيشوايان و سروران و صاحباختیاران ما |
۵۶- السَّلَامُ عَلَيْكُمْ، أَنْتُمْ نُورُنَا وَ أَنْتُمْ جَاهُنَا أَوْقَاتَ صَلَواتِنا | ۵۶. سلام بر شما كه نور ما هستيد و شما قدر و شرف ما در هنگام نمازمان مىباشيد |
۵۷- و عِصْمَتُنَا لِدُعَائِنَا وَ صَلَاتِنَا وَ صِيَامِنَا وَ اسْتِغْفَارِنَا وَ سَائِرِ أَعْمَالِنَا | ۵۷. و بهواسطه شما، دعا و نماز و روزه و استغفار و دیگر اعمالمان حفظ مىشود |
۵۸- السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْإِمَامُ الْمَأْمُولُ | ۵۸. سلام بر تو اى امامى كه آرزو شدهای |
۵۹- السَّلَامُ عَلَيْكَ بِجَوَامِعِ السَّلَامِ | ۵۹. سلام بر تو به جميع سلامها (ى همهجانبه) |
۶۰- أُشْهِدُكَ يَا مَوْلَايَ أَنِّي أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ | ۶۰. تو را شاهد مىگيرم اى مولاى من، كه همانا من گواهى مىدهم كه معبودى جز خدا نيست |
۶۱- وحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ | ۶۱. يگانه است او كه شريكى برايش نيست |
۶۲- و أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ لَا حَبِيبَ إِلَّا هُوَ وَ أَهْلُهُ | ۶۲. و قطعاً محمّد بنده و فرستاده اوست كه دوستى جز او و خاندانش نمىباشد |
۶۳- و أَنَّ أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ حجّتهُ وَ أَنَّ الْحَسَنَ حجّته | ۶۳. و قطعاً امیر مؤمنان حجّت خداست و همانا حسن حجّت اوست |
۶۴- وَ أَنَّ الْحُسَيْنَ حجّتهُ وَ أَنَّ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ حجّتهُ | ۶۴. و قطعاً حسين حجّت اوست و همانا على بن الحسين حجّت اوست |
۶۵- و أَنَّ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ حجّتهُ وَ أَنَّ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ حجّتهُ | ۶۵. و قطعاً محمد بن على حجّت اوست و همانا جعفر بن محمد حجّت اوست |
۶۶- و أَنَّ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ حجّتهُ وَ أَنَّ عَلِيَّ بْنَ مُوسَى حجّتهُ | ۶۶. و همانا موسى بن جعفرحجّت اوست و بیتردید على بن موسی حجّت اوست |
۶۷- و أَنَّ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ حجّتهُ وَ أَنَّ عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدٍ حجّتهُ | ۶۷. و قطعاً محمد بن على حجّت اوست و همانا على بن محمد حجّت اوست |
۶۸- و أَنَّ الْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ حجّتهُ وَ أَنْتَ حجّتهُ | ۶۸. و همانا حسن بن علی حجّت اوست و تو نیز حجّت اويى |
۶۹- و أَنَّ الْأَنْبِيَاءَ دُعَاةٌ وَ هُدَاةُ رُشْدِكُم | ۶۹. همانا پيامبران دعوتکننده و هدايتگر به آرمان شما بودهاند |
۷۰- اَنْتُمُ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ خَاتِمَتُهُ | ۷۰. شما آغاز و پايان و ختم كنندهاش هستيد |
۷۱- و أَنَّ رَجْعَتَكُمْ حَقٌّ لَا شَكَّ فِيهَا | ۷۱. و شهادت مىدهم كه رجعت (بازگشت) شما حق است و شكّى در آن نيست |
۷۲- يَوْمَ لا يَنْفَعُ نَفْساً إِيمانُها لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمانِها خَيْراً | ۷۲. در آن روزى كه براى كسى كه از قبل ايمان نياورده يا ايمان آورده ولى از ایمانش خیری كسب نكرده، ايمان آوردن و قبول كردن، سودى ندارد |
۷۳- و أَنَّ الْمَوْتَ حَقٌّ | ۷۳. و شهادت مىدهم كه بهراستی مرگ حق است |
۷۴- و أنَّ مُنکَراً وَ نَكِيراً حَقٌّ | ۷۴. و شهادت مىدهم (بعد از مرگ، آمدن دو فرشته) منکر و نكير حق است |
۷۵- و أَنَّ النَّشْرَ حَقٌّ وَ الْبَعْثَ حَقٌّ | ۷۵. و اينكه به درستى زنده شدن (دوباره) و برانگیخته شدن (از قبرها) حق است |
۷۶- و أَنَّ الصِّرَاطَ حَقٌّ وَ الْمِرْصَادَ حَقٌّ | ۷۶. و همانا (پل) صراط حق و كمينگاه (الهى) حق است |
۷۷- و أَنَّ الْمِيزَانَ حَقٌّ وَ الْحِسَابَ حَقٌّ | ۷۷. و بىگمان ترازوى سنجش و حسابرسى (انسانها) حق است |
۷۸- و أَنَّ الْجَنَّةَ وَ النَّارَ حَقٌّ | ۷۸. و همانا بهشت و جهنّم حق است |
۷۹- و الْجَزَاءَ بِهِمَا لِلْوَعْدِ وَ الْوَعِيدِ حَقٌّ | ۷۹. و جزاء ديدن بهوسیلۀ اين دو، بر اساس وعده و وعيد الهى حق است |
۸۰- و أَنَّكُمْ لِلشَّفَاعَةِ حَقٌّ لَا تُرَدُّونَ | ۸۰. و يقيناً برای شفاعت شما حقی است که ردّ نمىشود |
۸۱- وَ لَا تَسْبِقُونَ بِمَشِيَّةِ اللَّهِ وَ بِأَمْرِهِ تَعْمَلُونَ | ۸۱. و بر خواستِ خدا پيشى نمىگيريد و شما به فرمان خدا عمل مىكنيد |
۸۲- و لِلَّهِ الرَّحْمَةُ وَ الْكَلِمَةُ الْعُلْيَا | ۸۲. و رحمت و گفتار (سخن) برتر، مخصوص خداست |
۸۳- و بِيَدِهِ الْحُسْنَى وَ حُجَّةُ اللَّهِ النُّعْمَى | ۸۳. و به دست خداست عاقبت خوب و حجّت خداوند كه برترين نعمت است |
۸۴- خَلَقَ الْجِنَّ وَ الْإِنسَ لِعِبَادَتِهِ، أَرَادَ مِنْ عِبَادِهِ عِبَادَتَهُ | ۸۴. او جنّيان و انسانها را آفريد تا عبادتش كنند، از بندگانش پرستش خود را خواست |
۸۵- فَشَقِيٌّ وَ سَعِيدٌ | ۸۵. پس بعضى بدبخت شدند و بعضى خوشبخت |
۸۶- قَدْ شَقِيَ مَنْ خَالَفَكُمْ، وَ سَعِدَ مَنْ أَطَاعَكُمْ | ۸۶. همانا كسى كه با شما مخالفت كند، بدبخت و كسى كه از شما اطاعت كند خوشبخت است |
۸۷- و أَنْتَ يَا مَوْلَايَ، فَاشْهَدْ بِمَا أَشْهَدْتُكَ عَلَيْهِ | ۸۷. و تو اى مولاى من! پس گواه باش به آنچه تو را بر آن گواه گرفتم |
۸۸- تَخْزُنُهُ وَ تَحْفَظُهُ لِي عِنْدَكَ، أَمُوتُ عَلَيْهِ وَ أُنْشَرُ عَلَيْهِ | ۸۸. آن را نزد خودت برايم ذخيره و محافظت بفرما كه با اين عقيده بميرم و برانگيخته شوم |
۸۹- و أَقِفُ بِهِ، وَلِيّاً لَكَ، بَرِيئاً مِنْ عَدُوِّكَ | ۸۹. و با اين اعتقاد در پيشگاه الهى بايستم درحالیکه دوستدار شما بوده، از دشمنت بيزارم |
۹۰- مَاقِتاً لِمَنْ أَبْغَضَكُمْ | ۹۰. سخت دشمنم با كسى كه دشمنی (خصومت) شما را دارد |
۹۱- وادّاً لِمَنْ أَحَبَّكُمْ | ۹۱. و به شدّت دوست دارم آنكه محبّت شما را دارد |
۹۲- فَالْحَقُّ مَا رَضِيتُمُوهُ | ۹۲. پس حقّ آن چيزى است كه شما از آن خشنوديد |
۹۳- و الْبَاطِلُ مَا أسخَطْتُمُوهُ | ۹۳. و باطل آن چيزى است كه شما از آن خشمناكيد |
۹۴- و الْمَعْرُوفُ مَا أَمَرْتُمْ بِهِ | ۹۴. و كار پسنديده، آن است كه شما به آن امر نموديد |
۹۵- و الْمُنْكَرُ مَا نَهَيْتُمْ عَنْهُ | ۹۵. و كار زشت، آن است كه شما از آن نهى نموديد |
۹۶- و الْقَضَاءُ الْمُثْبَتُ مَا اسْتَأْثَرَتْ بِهِ مَشِيَّتُكُم | ۹۶. و حكم استوار شده، آن است كه خواست شما به آن تعلق گيرد |
۹۷- و الْمَمْحُوُّ، مَا لٰا اسْتَأْثَرَتْ بِهِ سُنَّتُكُمْ | ۹۷. و برنامههاى نادرست آن است كه برخلاف سيره و روش شما باشد |
۹۸- فَلَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ | ۹۸. پس هيچ معبودى جز خدا نيست، يكتاست كه هيچ شريكى ندارد |
۹۹- و مُحَمَّدٌ عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ، عَلِيٌّ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ حجّتهُ | ۹۹. و محمد بنده و فرستادۀ اوست، على امیر مؤمنان حجّت اوست |
۱۰۰- الْحَسَنُ حجّتهُ، الْحُسَيْنُ حجّتهُ، عَلِيٌّ حجّتهُ، مُحَمَّدٌ حجّتهُ | ۱۰۰. حسن حجّت اوست حسين حجّت اوست على حجّت اوست محمد حجّت اوست |
۱۰۱- جَعْفَرٌ حجّتهُ، مُوسَى حجّتهُ، عَلِيُّ حجّتهُ، مُحَمَّدٌ حجّتهُ | ۱۰۱. جعفر حجّت اوست موسى حجّت اوست على حجّت اوست محمد حجّت اوست |
۱۰۲- عَلِيُّ حجّتهُ، الْحَسَنُ حجّتهُ، وَ أَنْتَ حجّتهُ | ۱۰۲. على حجّت اوست، حسن حجّت اوست، تو هم حجّت او هستى |
۱۰۳- و أَنْتُمْ حُجَجُهُ وَ بَرَاهِينُهُ | ۱۰۳. و شما حجّتها و دلايل او هستيد |
۱۰۴- أَنَا يَا مَوْلَايَ مُسْتَبْشِرٌ بِالْبَيْعَةِ الَّتِي أَخَذَ اللَّهُ | ۱۰۴. اى مولايم! من بشارت يافته از بيعتى هستم كه خدا گرفته است |
۱۰۵- عَلَیَّ شَرْطَهُ قِتَالًا فِي سَبِيلِهِ | ۱۰۵. بر من که شرط آن جنگيدن در راهش مىباشد |
۱۰۶- اشْتَرَى بِهِ أَنْفُسَ الْمُؤْمِنِينَ | ۱۰۶. كه بهوسیله آن جانهای مؤمنين را خريده است |
۱۰۷- فَنَفْسِي مُؤْمِنَةٌ بِاللَّهِ | ۱۰۷. پس جانم به خدا ايمان دارد |
۱۰۸- و بِكُمْ يَا مَوْلَايَ أَوَّلِكُمْ وَ آخِرِكُمْ | ۱۰۸. و به شما اى مولاى من، از اوّلتان تا آخرتان |
۱۰۹- و نُصْرَتِي لَكُمْ مُعَدَّةٌ وَ مَوَدَّتِي خَالِصَةٌ لَكُم | ۱۰۹. و يارىام براى شما آماده است و دوستىام خالصانه براى شماست |
۱۱۰- و بَرَاءَتِي مِنْ أَعْدَائِكُمْ، أَهْلِ الْحَردَةِ وَ الْجِدَالِ، ثَابِتَةٌ لِثَارِكُمْ | ۱۱۰. و بيزارىام از دشمنانتان كه اهل تندى و ستيز هستند، به خاطر خونخواهى شما هميشگی است |
۱۱۱- أَنَا وَلِيٌّ وَحِيدٌ | ۱۱۱. من دوستى هستم تنها |
۱۱۲- و اللَّهُ إِلَهُ الْحَقِّ يَجْعَلُنِي كَذَلِكَ | ۱۱۲. و خداوند كه معبود حقیقی است، مرا همانطور كه مىگويم قرار دهد |
۱۱۳- آمِينَ آمِينَ | ۱۱۳. خدايا بپذير، خدايا قبول كن |
۱۱۴- مَنْ لِي إِلَّا أَنْتَ فِيمَا دِنْتُ و اعْتَصَمْتُ بِكَ فِيهِ | ۱۱۴. جز تو چه كسى را دارم، در آنچه به من میرسد و در آنچه به تو پناهنده شدهام |
۱۱۵- تَحْرُسُنِي فِيمَا تَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَيْكَ | ۱۱۵. نگاهدارم باش، در امورى كه بهوسیلۀ آن به تو نزديكى پيدا مىكنم |
۱۱۶- يَا وِقَايَةَ اللَّهِ وَ سِتْرَهُ وَ بَرَكَتَهُ | ۱۱۶. اى نگهدارنده و پوشش و بركت الهى |
۱۱۷- أَغِثْنِی أَدْرِكْنِي صِلْنِي بِكَ وَ لَا تَقْطَعْنِي | ۱۱۷. به فريادم برس، مرا درياب، مرا به خودت پيوند ده و از خودت جدايم مساز |
۱۱۸- اللَّهُمَّ إِلَيْكَ بِهِمْ تَوَسُّلِي وَ تَقَرُّبِي | ۱۱۸. خدايا! توسّل و نزديك شدنم به تو، فقط بهوسیلۀ آنهاست |
۱۱۹- اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ | ۱۱۹. خدايا بر محمد و خاندان او درود فرست |
۱۲۰- و صِلْنِي بِهِمْ وَ لَا تَقْطَعْنِی | ۱۲۰. و مرا متصل به آنها بفرما و از ايشان جدايم مكن |
۱۲۱- اَللّهمَّ بِحجّتكَ اعْصِمْنِي | ۱۲۱. خدایا! بهوسیلۀ حجّتت مرا (از گناه) نگاهدار |
۱۲۲- و سَلَامُكَ عَلَى آلِ يس | ۱۲۲. و سلام تو بر خاندان پيامبر باد! |
۱۲۳- مَوْلَايَ، أَنْتَ الْجَاهُ عِنْدَ اللَّهِ رَبِّكَ وَ رَبِّي. | ۱۲۳. مولاى من! تو مقام ويژهاى نزد خداوند دارى كه پروردگار تو و من است. |
الدعاء بعقب القول: ۱- اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ | دعاى بعد از زيارت: ۱. بار خدايا! همانا من بهوسیله اسمت از تو خواهش مىنمايم |
۲- الَّذِي خَلَقْتَهُ مِنْ كُلِّكَ | ۲. همان اسمى كه آن را از همه (اسماء) خود آفريدى |
۳- فَاسْتَقَرَّ فِيكَ فَلَا يَخْرُجُ مِنْكَ إِلَى شَيْءٍ أَبَداً | ۳. پس در تو جاى گرفته، پس هرگز از تو بهسوی چيزى خارج نمىشود |
۴- أیا كَيْنُونُ أَيَا مُكَوِّنُ، أَيَا مُتَعَالِ أَيَا مُتَقَدِّسُ | ۴. اى هستى حقيقى، اى هستیبخش، اى بلندمرتبه، اى پاكيزه و منزّه |
۵- أيَا مُتَرَحِّمُ أَيَا مُتَرَائِفُ، أَيَا مُتَحَنِّنُ | ۵. اى ترحّم كننده، اى رأفت كننده، اى مهربان |
۶- أَسْأَلُكَ كَمَا خَلَقْتَهُ غَضّاً | ۶. همانگونه كه آن اسم را شكوفا آفريدى، از تو درخواست مىكنم |
۷- أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ نَبِيِّ رَحْمَتِكَ، وَ كَلِمَةِ نُورِكَ، وَ وَالِدِ هُدَاةِ رَحْمَتِكَ | ۷. كه درود فرستى بر محمد پيامبر رحمتت، و گفتار نورانیات، و پدر هدايتگران رحمتت |
۸- و امْلَأْ قَلْبِي نُورَ الْيَقِينِ | ۸. و پر كنى قلبم را از نور يقين |
۹- و صَدْرِی نُورَ الْإِيمَانِ | ۹. و سينهام را از روشنايى ايمان |
۱۰- و فِكْرِي نُورَ الثَّبَاتِ | ۱۰. و اندیشهام را از نور پايدارى |
۱۱- و عَزْمِي نُورَ التَّوْفِيقِ | ۱۱. و تصميمم را از نور توفيق |
۱۲- و ذَكَائِي نُورَ الْعِلْمِ | ۱۲. و هوشم را از نور علم |
۱۳- و قُوَّتِي نُورَ الْعَمَلِ | ۱۳. و نيرويم را از نور عمل |
۱۴- و لِسَانِي نُورَ الصِّدْقِ | ۱۴. و زبانم را از نور راستى |
۱۵- و دِينِي نُورَ الْبَصَائِرِ مِنْ عِنْدِكَ | ۱۵. و دينم را از نور بينايى از جانب خودت |
۱۶- و بَصَرِي نُورَ الضِّيَاءِ | ۱۶. و ديدگانم را از نور روشنايى |
۱۷- و سَمْعِي نُورَ وَعْيِ الْحِكْمَةِ | ۱۷. و گوشم را از نور فراگير حكمت |
۱۸- و مَوَدَّتِي نُورَ الْمُوَالاةِ لِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ | ۱۸. و دوستىام را از نور دوستى با محمد و خاندان او كه بر همۀ آنها سلام باد |
۱۹- و نَفْسِي نورَ قُوَّةِ الْبَرَاءَةِ مِنْ اَعداءِ آلِ مُحَمَّدٍ حَتَّى أَلْقَاكَ | ۱۹. و جانم را از نور نیروی بيزارى از دشمنان خاندان محمد تا اينكه تو را ملاقات نمايم |
۲۰- و قَدْ وَفَيْتُ بِعَهْدِكَ وَ مِيثَاقِكَ | ۲۰. درحالیکه به عهد و پيمانت وفا كرده باشم |
۲۱- فَلْتَسَعْنِي رَحْمَتُكَ، يَا وَلِيُّ يَا حَمِيدُ | ۲۱. پس رحمتت همه وجودم را فرابگیرد، اى سرپرست و اى ستوده شده |
۲۲- بِمَرْآكَ وَ مَسْمَعِكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ دُعَائِي | ۲۲. اى حجّت خدا، دعايم در محل ديدن و شنيدن توست |
۲۳- فَوَفِّنِي مُنَجِّزَاتِ إِجَابَتِي | ۲۳. پس موجبات اجابت دعايم را بهطور قطعى فراهم نما |
۲۴- أَعْتَصِمُ بِكَ، مَعَكَ مَعَكَ سَمْعِي وَ رِضَايَ. | ۲۴. به تو تكيه مىكنم، گوش من و رضايت من با توست، با توست. |
زیارت آل یاسین (نسخۀ الاحتجاج)
شیخ احمد طبرسی (متوفی۶۲۰ هـ ق) در کتاب احتجاج نوشته است:
(از ناحیۀ مقدّسه (حضرت قائم (عج)) که خداوند آن را محافظت نماید توقیعی بعد از جواب سؤالاتی به محمّد بن عبدالله حمیری صادر شد):
بسم الله الرحمن الرحیم
نه بر دستورش اندیشه میکنید، آیات الهی (حکمتی (پندی) رساست، لیکن هشدارها فایدهای نمیدهد) (قمر/۵) ( از قومی که ایمان نمیآورند). (یونس/۱۰۱)
سلام بر بندگان شایستۀ خداوند. هرگاه خواستید بهوسیلۀ ما بهسوی خداوند و ما توجّه کنید پس بگویید همانگونه که خداوند متعال فرمود:
۱- سَلَامٌ عَلَى آلِ يس | ۱. سلام بر خاندان پیامبر (ص) |
۲- السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا دَاعِيَ اللَّهِ وَ رَبَّانِيَّ آيَاتِهِ | ۲. سلام بر تو اى دعوتکننده بهسوی خدا، و پرورشدهندۀ آیاتش |
۳- السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَابَ اللَّهِ وَ دَيَّانَ دِينِهِ | ۳. سلام بر تو اى درگاه خدا و کارگزار دینش |
۴- السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا خَلِيفَةَ اللَّهِ وَ نَاصِرَ حَقِّه | ۴. سلام بر تو اى جانشین خداوند و یاری کنندۀ حقّش |
۵- السَّلَامُ عَلَيْكَ یَا حُجَّةَاللَّهِ وَ دَلِيلَ إِرَادَتِه | ۵. سلام بر تو اى حجّت خداوند و راهنما بهسوی ارادهاش |
۶- السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا تَالِيَ كِتَابِ اللَّهِ وَ تَرْجُمَانَهُ | ۶. سلام بر تو اى تلاوت کنندۀ کتاب خدا و بازگردانندۀ (ترجمان) آن |
۷- السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ | ۷. سلام بر تو ای باقیماندۀ خداوند در زمینش |
۸- السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مِيثَاقَ اللَّهِ الَّذِي أَخَذَهُ وَ وَكَّدَهُ | ۸. سلام بر تو اى پیمان خداوندی که آن را گرفته و تأکید نموده |
۹- السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَعْدَ اللَّهِ الَّذِي ضَمِنَهُ | ۹. سلام بر تو اى وعدۀ خداوند که آن را ضمانت کرده است |
۱۰- السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَلَمُ الْمَنْصُوبُ وَ الْعِلْمُ الْمَصْبُوبُ وَ الْغَوْثُ وَ الرَّحْمَةُ الْوَاسِعَةُ وَعْداً غَيْرَ مَكْذُوبٍ | ۱۰. سلام بر تو ای نشانۀ نصبشده و دانش ریخته شده و فریادرس و رحمت پهناور، درحالیکه اين وعدهاى بىدروغ است |
۱۱- السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقْعُدُ | ۱۱. سلام بر تو آن دم که مینشینی |
۱۲- السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقُومُ | ۱۲. سلام بر تو هنگامیکه برمیخیزی |
۱۳- السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقْرَأُ وَ تُبَيِّنُ | ۱۳. سلام بر تو آن زمان که (قرآن را) مىخوانى و توضیح میدهی |
۱۴- السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تُصَلِّي وَ تَقْنُتُ | ۱۴. سلام بر تو آنگاهکه نماز مىخوانى و قنوت میکنی (فروتنی میکنی) |
۱۵- السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَرْكَعُ وَ تَسْجُدُ | ۱۵. سلام بر تو هنگامیکه رکوع نموده و سجده نمایى |
۱۶- السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تُكَبِّرُ وَ تُهَلِّلُ | ۱۶. سلام بر تو آنگاهکه تکبیر«اللهاکبر» و تهلیل«لا اله الّا الله»، گویى |
۱۷- السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَحْمَدُ وَ تَسْتَغْفِرُ | ۱۷. سلام بر تو آن هنگام که ستایش کرده و (از خدا) مغفرت میجویی |
۱۸- السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تُمْسِي وَ تُصْبِحُ | ۱۸. سلام بر تو آنگاهکه شب را گذرانده و صبح مینمایی |
۱۹- السَّلَامُ عَلَيْكَ فِي اللَّيْلِ إِذا يَغْشى وَ النَّهارِ إِذا تَجَلَّى | ۱۹. سلام بر تو در شب هنگامیکه سیاهیاش همهجا را فراگیرد و روز آنگاهکه روشن شود |
۲۰- السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْإِمَامُ الْمَأْمُونُ | ۲۰. سلام بر تو اى امامی که در امانی |
۲۱- السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمُقَدَّمُ الْمَأْمُولُ | ۲۱. سلام بر تو اى پیش افتاده (بر همۀ خلق و) آرزو شده |
۲۲- السَّلَامُ عَلَيْكَ بِجَوَامِعِ السَّلَامِ | ۲۲. سلام بر تو به جمیع سلامها (همهجانبه) |
۲۳- أُشْهِدُكَ يَا مَوْلَايَ أَنِّي أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ | ۲۳- شهادت میدهم تو را ای مولایم، همانا گواهی میدهم که معبودی غیر الله نیست، تنهای بیشریک است |
۲۴- وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ لَا حَبِيبَ إِلَّا هُوَ وَ أَهْلُهُ | ۲۴. و قطعاً محمّد بنده و فرستادۀ اوست، و دوستی جز او و خاندانش نیست |
۲۵- وَ أَشْهَدُ أَنَّ أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ حُجَّتُهُ وَ الْحَسَنَ حُجَّتُهُ وَ الْحُسَيْنَ حُجَّتُهُ وَ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ حُجَّتُهُ وَ مُحَمَّدَ بْن عَلِيٍّ حُجَّتُهُ وَ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ حُجَّتُهُ وَ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ حُجَّتُهُ وَ عَلِيَّ بْنَ مُوسَى حُجَّتُهُ وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ حُجَّتُهُ وَ عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدٍ حُجَّتُهُ وَ الْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ حُجَّتُهُ | ۲۵. و گواه میگیرم که امیر مؤمنان حجّت او (خدا) است و حسن حجّت اوست و حسین حجّت اوست و على بن الحسین حجّت اوست و محمد بن علی حجّت اوست و جعفر بن محمد حجّت اوست و موسى بن جعفر حجّت اوست و على بن موسى حجّت اوست و محمد بن على حجّت اوست و على بن محمد حجّت اوست و حسن بن على حجّت اوست |
۲۶- وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ حُجَّةُ اللَّهِ | ۲۶. و شهادت میدهم بهراستی تو حجّت خدایى |
۲۷- أَنْتُمُ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ | ۲۷. شما اوّل و آخرید |
۲۸- وَ أَنَّ رَجْعَتَكُمْ حَقٌّ لَا شَكَّ فِيهَا يَوْمَ لا يَنْفَعُ نَفْساً إِيمانُها لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمانِها خَيْراً | ۲۸. و بهراستی بازگشت شما راست است و شکّی در آن نیست، روزى که سود ندهد کسی را ایمانش، که ایمان از پیش نیاورده یا به دست نیاورده از ایمانش خیری را |
۲۹- وَ أَنَّ الْمَوْتَ حَقٌّ | ۲۹. و همانا مرگ راست است |
۳۰- وَ أَنَّ نَاكِراً وَ نَكِيراً حَقٌّ | ۳۰. و بهراستی ناکر و نکیر(دو فرشتۀ کاتب اعمال) حق هستند |
۳۱- وَ أَشْهَدُ أَنَّ النَّشْرَ وَ الْبَعْثَ حَقٌّ | ۳۱. و گواهی میدهم که زنده شدن و برانگیخته شدن (در قیامت) راست است |
۳۲- وَ أَنَّ الصِّرَاطَ وَ الْمِرْصَادَ حَقٌّ | ۳۲. بهراستی(پل) صراط و کمینگاه راست است |
۳۳- وَ الْمِيزَانَ وَ الْحِسَابَ حَقٌّ | ۳۳. و ترازوی سنجش و حساب (قیامت) راست است |
۳۴- وَ الْجَنَّةَ وَ النَّارَ حَقٌّ | ۳۴. و بهشت و جهنّم راست است |
۳۵- وَ الْوَعْدَ وَ الْوَعِيدَ بِهِمَا حَقٌّ | ۳۵. و وعده (بهشت) و وعید (جهنّم) راست است |
۳۶- يَا مَوْلَايَ شَقِيَ مَنْ خَالَفَكُمْ وَ سَعِدَ مَنْ أَطَاعَكُمْ | ۳۶. اى مولایم بدبخت شد آنکس که با شما مخالفت کرد و خوشبخت شد آنکس که از شما اطاعت کرد |
۳۷- فَاشْهَدْ عَلَى مَا أَشْهَدْتُكَ عَلَيْهِ | ۳۷. پس تو گواهی ده به آنچه تو را بر آن گواه گرفتم |
۳۸- وَ أَنَا وَلِيٌّ لَكَ بَرِيءٌ مِنْ عَدُوِّكَ | ۳۸. و من دوست تو هستم و از دشمن تو بیزارم |
۳۹- فَالْحَقُّ مَا رَضِيتُمُوهُ | ۳۹. پس حق آن است که شما به آن راضی هستید |
۴۰- وَ الْبَاطِلُ مَا سَخَطْتُمُوهُ | ۴۰. و باطل همان است که شما از آن خشمناک هستید |
۴۱- وَ الْمَعْرُوفُ مَا أَمَرْتُمْ بِهِ | ۴۱. و نیکی آن است که شما به آن امر کردید |
۴۲- وَ الْمُنْكَرُ مَا نَهَيْتُمْ عَنْهُ | ۴۲. و بدی همان است که از آن نهی نمودید |
۴۳- فَنَفْسِي مُؤْمِنَةٌ بِاللَّهِ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ | ۴۳. پس جانم به خداوند یگانه که شریکی برای او نیست، ایمان دارد |
۴۴- وَ بِرَسُولِهِ وَ بِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ بِأَئِمَّةِ الْمُؤْمِنِينَ | ۴۴. و به رسولش و به امیر مؤمنان و به پیشوایان مؤمنین |
۴۵- و بِكُمْ يَا مَوْلَايَ أَوَّلِكُمْ وَ آخِرِكُمْ | ۴۵. و به شما اى مولاى من، به اوّل و آخر شما (دوازده امام) ایمان دارم |
۴۶- و نُصْرَتِي مُعَدَّةٌ لَكُمْ | ۴۶. و یارىام براى شما آماده است |
۴۷- و مَوَدَّتِي خَالِصَةٌ لَكُمْ آمِينَ آمِينَ. | ۴۷- و دوستیام (عملاً) برای شما خالص است قبول باد، چنین باد. |
الدُّعَاءُ عَقِيبَ هَذَا الْقَوْلِ: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ۱- اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ نَبِيِّ رَحْمَتِكَ وَ كَلِمَةِ نُورِكَ | دعای پس از این گفتار: به نام خداوند بخشندۀ بخشاینده ۱. خداوندا! همانا من از تو درخواست میکنم که بر محمّد پیامبر رحمتت و سخن(گوی) نورانیت درود فرستی |
۲- و أَنْ تَمْلَأَ قَلْبِي نُورَ الْيَقِينِ | ۲. اینکه پر کنى دلم را از نور یقین |
۳- و صَدْرِي نُورَ الْإِيمَانِ | ۳. و سینهام را از نور ایمان |
۴- و فِكْرِي نُورَ الثَّبَاتِ | ۴. و اندیشهام را از نور پایداری |
۵- و عَزْمِي نُورَ الْعِلْمِ | ۵. و تصمیمم را از نور علم |
۶- و قُوَّتِي نُورَ الْعَمَلِ | ۶. و نیرویم را از نور عمل |
۷- و لِسَانِي نُورَ الصِّدْقِ | ۷. و زبانم را از نور راستی |
۸- و دِينِي نُورَ الْبَصَائِرِ مِنْ عِنْدِكَ | ۸. و دینم را از نور بینایی از جانبت |
۹- و بَصَرِي نُورَ الضِّيَاءِ | ۹. و دیدگانم را از نور روشنایی |
۱۰- و سَمْعِي نُورَ وَعْيِ الْحِكْمَةِ | ۱۰. و گوشم را از نور دریافت حکمت |
۱۱- و مَوَدَّتِي نُورَ الْمُوَالاةِ لِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ | ۱۱. و محبّتم را از نور دوستی محمّد و خاندانش |
۱۲- حَتَّى أَلْقَاكَ وَ قَدْ وَفَيْتُ بِعَهْدِكَ وَ مِيثَاقِكَ | ۱۲. تا تو را ملاقات کنم درحالیکه به عهد و پیمانت وفا کرده باشم |
۱۳- فَلْتَسَعْنِي رَحْمَتُكَ يَا وَلِيُّ يَا حَمِيدُ | ۱۳. پس رحمتت همۀ وجودم را فراگیرد ای سرپرست و ای ستوده شده |
۱۴- اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى حُجَّتِكَ فِي أَرْضِكَ | ۱۴. خداوندا! درود فرست بر حجّتت در روی زمین |
۱۵- و خَلِيفَتِكَ فِي بِلَادِكَ | ۱۵. و جانشین تو در شهرهایت |
۱۶- و الدَّاعِي إِلَى سَبِيلِكَ | ۱۶. و دعوتکنندۀ بهسوی راهت |
۱۷- الْقَائِمِ بِقِسْطِكَ | ۱۷. و قیامکنندۀ به عدل و دادت |
۱۸- و الثَّائِرِ بِأَمْرِكَ | ۱۸. و قصاص کنندۀ به فرمانت |
۱۹- ولِيِّ الْمُؤْمِنِينَ | ۱۹. سرپرست مؤمنان |
۲۰- و بَوَارِ الْكَافِرِينَ | ۲۰. و نابودکنندۀ کافران |
۲۱- و مُجَلِّي الظُلْمَةِ | ۲۱. و روشنکنندۀ تاریکی |
۲۲- و مُنِيرِ الْحَقِّ | ۲۲. و نورانی کنندۀ حق |
۲۳- و السَّاطِعِ بِالْحِكْمَةِ وَ الصِّدْقِ | ۲۳. و نمایان کنندۀ با حکمت و راستی |
۲۴- و كَلِمَتِكَ التَّامَّةِ فِي أَرْضِكَ | ۲۴. و سخنپرداز کاملت در روی زمین |
۲۵- الْمُرْتَقِبِ الْخَائِفِ | ۲۵. و نگهبان ترسان |
۲۶- و الْوَلِيِّ النَّاصِحِ | ۲۶. و سرپرست خیرخواه |
۲۷- سَفِينَةِ النَّجَاةِ | ۲۷. و کشتی نجات |
۲۸- و عَلَمِ الْهُدَى | ۲۸. و نشانۀ (پرچم) هدایت |
۲۹- و نُورِ أَبْصَارِ الْوَرَى | ۲۹. و نور دیدگان آفریدگان |
۳۰- و خَيْرِ مَنْ تَقَمَّصَ وَ ارْتَدَى | ۳۰. و بهترین کسی که پیراهن و بالاپوش (امامت) را پوشید |
۳۱- و مُجَلِّي الْعَمَى | ۳۱. و روشنکنندۀ نابینایی |
۳۲- الَّذِي يَمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلًا وَ قِسْطاً | ۳۲. آن (حجّتی که) پر کند زمین را از عدل و داد |
۳۳- كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ | ۳۳. چنانچه پر شده از ظلم و ستم و بهراستی تو بر هر چیز توانایی |
۳۴- اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى وَلِيِّكَ وَ ابْنِ أَوْلِيَائِكَ | ۳۴. خداوندا ! درود فرست بر ولیّت و فرزند اولیائت |
۳۵- الَّذِينَ فَرَضْتَ طَاعَتَهُمْ | ۳۵. آنان که اطاعتشان را واجب گردانیدی |
۳۶- وَ أَوْجَبْتَ حَقَّهُمْ | ۳۶. و حقّشان را لازم (حتمی) گردانیدی |
۳۷- و أَذْهَبْتَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ طَهَّرْتَهُمْ تَطْهِيراً | ۳۷. و پلیدى را از آنان بیرون بردی و ایشان را به شیوهای نیکو پاک کردنی |
۳۸- اللَّهُمَّ انْصُرْ وَ انْتَصِرْ بِهِ أَوْلِيَاءَكَ | ۳۸. خداوندا! یاری کن و یاری رسان بهوسیلۀ او دوستانت را |
۳۹- و أَوْلِيَاءَهُ وَ شِيعَتَهُ وَ أَنْصَارَهُ | ۳۹. و دوستان او و شیعیان و یاوران او را |
۴۰- واجْعَلْنَا مِنْهُمْ | ۴۰. و ما را نیز از آنان قرار ده |
۴۱- اللَّهُمَّ أَعِذْهُ مِنْ كُلِّ بَاغٍ وَ طَاغٍ | ۴۱. خداوندا ! پناه ده او را از هر گردنکش و طغیانگر |
۴۲- و مِنْ شَرِّ جَمِيعِ خَلْقِكَ | ۴۲. و از شرّ همۀ مخلوقاتت |
۴۳- واحْفَظْهُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ | ۴۳. و او را حفظ کن از جلو روی و از پشت سرش |
۴۴- و عَنْ يَمِينِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ | ۴۴. و از (جانب) راست او و از طرف چپش |
۴۵- واحْرُسْهُ | ۴۵. و نگهبانی کن او را |
۴۶- وامْنَعْهُ مِنْ أَنْ يُوصَلَ إِلَيْهِ بِسُوءٍ | ۴۶. و او را از اینکه به او بدی (آسیبی) برسد باز دار |
۴۷- واحْفَظْ فِيهِ رَسُولَكَ وَ آلَ رَسُولِكَ | ۴۷. در او رسول و خاندان رسولت را حفظ کن |
۴۸- و أَظْهِرْ بِهِ الْعَدْلَ | ۴۸. و عدل را بهوسیلۀ او آشکار گردان |
۴۹- و أَيِّدْهُ بِالنَّصْرِ | ۴۹. و او را به یاری تأیید کن |
۵۰- وانْصُرْ نَاصِرِيهِ | ۵۰. و یارانش را یاری کن |
۵۱- واخْذُلْ خَاذِلِيهِ | ۵۱. خوارکنندهاش را خوار گردان |
۵۲- واقْصِمْ بِهِ جَبَابِرَةَ الْكُفْرِ | ۵۲. و گردنکشان کفر را در هم شکن |
۵۳- و اقْتُلْ بِهِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنَافِقِينَ | ۵۳. و بکُش بهوسیلۀ او کافران و منافقین را |
۵۴- و جَمِيعَ الْمُلْحِدِينَ حَيْثُ كَانُوا فِي مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا | ۵۴. و همۀ بیدینان را در هر جا که باشند از مشرقهای زمین و مغربهایش، در خشکیاش و دریایش |
۵۵- و امْلَأْ بِهِ الْأَرْضَ عَدْلًا | ۵۵. و بهوسیلۀ او زمین را از عدل پر کن |
۵۶- و أَظْهِرْ بِهِ دِينَ نَبِيِّكَ | ۵۶. و بهوسیلۀ او دین پیامبرت را آشکار گردان |
۵۷- و اجْعَلْنِي اللَّهُمَّ مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ أَتْبَاعِهِ وَ شِيعَتِهِ | ۵۷. و خداوندا! مرا از یاران و یاوران و پیروان و شیعیانش قرار بده |
۵۸- و أَرِنِي فِي آلِ مُحَمَّدٍ مَا يَأْمُلُونَ | ۵۸. و به من نشان بده در خاندان محمّد آنچه را آنان آرزو کنند |
۵۹- و فِي عَدُوِّهِمْ مَا يَحْذَرُونَ | ۵۹. و درباره دشمنشان آنچه را پرهیز کنند |
۶۰- إِلَهَ الْحَقِّ آمِينَ يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين. | ۶۰. ای معبود بر حق، قبول (مستجاب) فرما، ای دارای بزرگواری و ارجمندی، ای مهربانترین مهربانان. |