مقدمه
همانگونه که در تمام علوم ضرورت تعلیم گرفتن و دانش آموختن علمی و عملی غالب است، در علوم دینی هم این قاعده از اتقان و استحکام خاص خود برخوردار است.
در علم شریعت، دانشجویان سالها نزد علمای فاضل و مجتهد، تلمیذی میکنند تا به مدارج عالیه این علم شریف برسند.
در علم طریقت هم این قاعده جاری است و تا کسی در محضر اساتید راهرفته شاگردی نکند و از مراحل و منازل سلوک عبور نکند، نتواند بر جنود جهل و نفس اماره (شیطان درون) غالب آید.
اولین رکن اساسی و لازم راه سلوک، استاد است که قدرت شناخت نفس و مسائل مربوط به آن را دارد و تلمیذ که هیچ اطلاعی از معایب و مکاید آن ندارد لزوماً تحت تربیت استاد میتواند مسئله «معرفت نفس» را بیاموزد و به کار ببرد تا بتواند مردی الهی و استادی حاذق شود و موردنظر و عنایت حضرت حق قرار بگیرد.
جزوهٔ حاضر مطالبی است که حضرت استاد سید علیاکبر صداقت «دام عزه» در مجالس خاص، املاء میفرمودند و یا آثار خود درباره «استاد» تحریر فرموده بودند که حقیر آنها را تدوین و استخراج کرده و بهعنوان یادآوری و تذکّر برای اذهان و قلوب شائق و رفع بعضی توهّمات که به سمع و نظر قلیلی از بندگان رسیده گردآوری و تقدیم گردیده است.
و آخر دعوانا ان الحمدلله ربالعالمین
فاطمه زینالعابدین پور
دی ماه ۱۳۸۸