مقدمه مؤلف
بسمالله الرحمن الرحیم
استاد را بر مُرید حقوق بسیاری است که ادای آن بسیار مشکل خواهد بود؛ چه آنکه کار پدر روحانی در تربیت و پرورش خاصّ و رساندن به مقامات توحیدی، بسیار سترگ و قابل توجّه و تقدیر است.
حافظ با اصطلاحات خاص خود از استاد، مراد یا معلّم طریقت تعبیر به پیر طریقت، پیر میفروش، پیر خرابات، پیر میخانه و پیر میکده میکند و ازجمله در اشعارش میگوید:
نصیحتی کنمت یاد گیر و در عمل آر **** که این حدیث ز پیر طریقتم یاد است
پیر ما گفت خطا بر قلم صنع نرفت **** آفرین بر نظر پاک خطا پوشش باد
نخست موعظهٔ پیر صحبت این حرفست **** که از مصاحبت ناجنس احتراز کنید
دی پیر میفروش که ذکرش به خیر باد **** گفتا شراب نوش و غم دل ببر ز یاد
بندهٔ پیر خراباتم که لطفش دائم است **** ورنه لطف شیخ و زاهد گاه هست و گاه نیست
به پیر میکده گفتم که چیست راه نجات؟ **** بخواه جام می و گفت راز پوشیدن
پیر میخانه سحر جام جهانبینم داد **** و اندر آن آینه از حس تو کرد آگاهم
نصیحتی کنمت یاد گیر و در عمل آر
که این حدیث ز پیر طریقتم یاد است
پیر ما گفت خطا بر قلم صنع نرفت
آفرین بر نظر پاک خطا پوشش باد
نخست موعظهٔ پیر صحبت این حرفست
که از مصاحبت ناجنس احتراز کنید
دی پیر میفروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غم دل ببر ز یاد
بندهٔ پیر خراباتم که لطفش دائم است
ورنه لطف شیخ و زاهد گاه هست و گاه نیست
به پیر میکده گفتم که چیست راه نجات؟
بخواه جام می و گفت راز پوشیدن
پیر میخانه سحر جام جهانبینم داد
و اندر آن آینه از حس تو کرد آگاهم
استادی که طیّ طریق کرده و به جواهر حقایق رسیده و عبودیت در وجودش عجین شده و غوص در مقامات توحیدی نموده و شراب طَهور را از ساقی مؤثر نوشیده، میتواند مرید را راه بَرَد و از مراحل و منازل عبور دهد؛ که البته به نَفَس رحمانی او، تلمیذ باید رنج سلوک و ریاضت را بِکِشد تا از خامی به پختگی و سپس به سوختگی رسد.
فقیر برای ادای حقّی از حقوق استاد عارف و شیدای بیمثال آیت الحق سید عبدالکریم کشمیری (رحمهالله علیه)، نَمی از یَم معارف و اخلاق و سلوک و عرفان را بهعنوان یادنامهٔ دهمین سالگرد به عدد عبدالکریم (۳۷۷) تدوین کردم تا یاد آن عزیز سفرکرده در دلهای مسافران اَسفار هفت شهر عشق زنده بماند.
و آخر دعوانا ان الحمدلله ربالعالمین
سید علیاکبر صداقت- آذر ۱۳۸۷