اطلاع

اطلاع، مستمع و مطلع شدن است بر نصیب خود از حق.

اطلاع به قرآن و علم و اشارت باشد.

اطلاع مستمع به قرآن، به دلِ زنده باشد که سالک را بیم از خطا، بازدارنده و امید بر خدمت دارنده و سکینه با حکم سازنده بار آورد.

اطلاع مستمع به علم، به دل فراغ، نزهت (پاکیزگی، سیر و گشت) در گوش (کوشش) و هدایت در عقل و توانگری در دل بار آورد.

اطلاع مستمع به اشارت به دلِ بینا، مدد در معرفت و برق از هیبت و نسیم از مؤانِسَت بار آورد. (صد میدان، میدان هشتادوهشتم)