از جامع‌ترین ادعیه در زمان غیبت کبری امام زمان علیه‌السلام دعایی است که محدث و فقیه نامور، شیخ صدوق (متوفی ۳۸ ۱ هـ. ق) در کتاب کمال‌الدین و تمام النعم (۱) جلد ۲ صفحهٔ ۵۱۲ نقل کرده که:
ابومحمّد بن احمد مکتب حدیث کرد برای ما که ابوعلی بن هَمّام حدیث کرد ما را که این دعا را شیخ ابو عَمرو عَمری (نائب خاص اول امام زمان (عج) در ایام غیبت صغری) بر من املاء کرده و امر نموده که این دعا را بخوانم و آن دعای غیبت قائم (عج) است:
| ۱. اَللّٰهُمَّ عَرِّفْنیٖ نَفْسَک، | ۱. بارالها! خودت را به من بشناسان؛ |
| ۲. فَإِنَّک إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنیٖ نَفْسَک لَمْ أَعْرِفْ نَبِیَّکَ (۱) | ۲. به راستی اگر تو خودت را به من نشناسانی، پیامبرت را نشناسم. |
| ۳. اللّٰهُمَّ عَرِّفْنیٖ نَبِیَّکَ، | ۳. خداوندا! پیامبرت را به من بشناسان |
| ۴. فَإِنَّک إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنیٖ نَبِیَّکَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَک، | ۴. به راستی اگر تو پیامبرت را به من نشناسانی، حجّتت را نشناسم. |
| ۵. اللّٰهُمَّ عَرِّفْنیٖ حُجَّتَک، | ۵. بار الها! حجّتت را به من بشناسان؛ |
| ۶. فَإِنَّک إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنیٖ حُجَّتَک ضَلَلْتُ عَنْ دِینیٖ، | ۶. به راستی اگر تو حجّتت را به من نشناسانی، از دینم گمراه شوم. |
| ۷. اللّٰهُمَّ لا تُمِتْنیٖ مِیتَةً جَاهِلِیةً، | ۷. خدایا! مرا همانند مردن جاهلیت نمیران. |
| ۸. وَ لا تُزِغْ قَلْبیٖ بَعْدَ إِذْ هَدَیتَنیٖ، | ۸. و قلبم را پس از اینکه مرا هدایت کردی، منحرف مساز. |
| ۹. اللّٰهُمَّ فَکمَا هَدَیتَنیٖ بِوِلایةِ مَنْ فَرَضْتَ طَاعَتَهُ عَلَی مِنْ وُلاةِ أَمْرِک بَعْدَ رَسُولِک، | ۹. بار خدایا! پس همان‌طور که هدایت کردی مرا بر ولایت آنکه بر من اطاعتش را بعد از رسولت واجب گردانیدی، |
| ۱۰. حَتَّی وَالَیتُ وُلاةَ أَمْرِک، | ۱۰. تا اینکه دوستی کردم با متولیّان امرت، |
| ۱۱. أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَینَ وَ عَلِیاً وَ مُحَمَّداً وَ جَعْفَراً وَ مُوسیٰ وَ عَلِیاً، | ۱۱. امیر مؤمنان و حسن و حسین و علی و محمّد و جعفر و موسی و علی، |
| ۱۲. وَ مُحَمَّداً وَ عَلِیاً وَ الْحَسَنَ وَ الْحُجَّةَ الْقَائِمَ الْمَهْدِی صَلَوَاتُ اللهِ عَلَیهِمْ أَجْمَعیٖنَ، | ۱۲. و محمّد و علی و حسن و حجّت قیام‌کننده، مهدی که درودهایت بر همگی آنان باد. |
| ۱۳. اللّٰهُمَّ فَثَبِّتْنیٖ عَلیٰ دِینِک، | ۱۳. خداوندا! مرا بر دینت استوار نگه دار. |
| ۱۴. وَ اسْتَعْمِلْنیٖ بِطَاعَتِک، | ۱۴. و به اطاعتت به کار انداز. |
| ۱۵. وَ لَینْ قَلْبیٖ لِوَلِی أَمْرِک، | ۱۵. و دلم را بر ولیّ امرت نرم کن. |
| ۱۶. وَ عَافِنیٖ مِمَّا امْتَحَنْتَ بِه خَلْقَک، | ۱۶. و مرا از آنچه آزمودی به آن آفریدگانت را، به سلامت دار. |
| ۱۷. وَ ثَبِّتْنیٖ عَلٰی طَاعَةِ وَلِی أَمْرِک، | ۱۷. و مرا بر اطاعت ولیّ امرت ثابت نگه دار. |
| ۱۸. الَّذیٖ سَتَرْتَهُ عَنْ خَلْقِک، | ۱۸. ولیّ امری که او را از آفریدگانت مستور ساختی. |
| ۱۹. فَبِإِذْنِک غَابَ عَنْ بَرِیتِک، | ۱۹. پس با اذن تو از مردم غایب شد. |
| ۲۰. وَ أَمْرَک ینْتَظِرُ، | ۲۰. و فرمان تو را انتظار می‌کشد. |
| ۲۱. وَ أَنْتَ الْعَالِمُ غَیرُ مُعَلَّمٍ، | ۲۱. و تو دانای بدون معلّمی، |
| ۲۲. بِالْوَقْتِ الَّذیٖ فِیهِ صَلاحُ أَمْرِ وَلِیک، | ۲۲. به وقتی که صلاح کار ولیّت در آن است، |
| ۲۳. فِی الْإِذْنِ لَهُ بِإِظْهٰارِ أَمْرِهِ، | ۲۳. در اجازه دادن به آن برای اظهار فرمانش، |
| ۲۴. وَ کشْفِ سِتْرِهِ، | ۲۴. و برطرف کردن پردهٔ غیبتش. |
| ۲۵. فَصَبِّرَنیٖ عَلٰی ذٰلِک، | ۲۵. پس مرا بر آن شکیبا گردان. |
| ۲۶. حَتّٰی لا أُحِبَّ تَعْجیٖلَ مَا أَخَّرْتَ، | ۲۶. تا اینکه دوست نداشته باشم زود آمدن آنچه را تو به تأخیر انداختی، |
| ۲۷. وَ لا تَأْخیٖرَ مَا عَجَّلْتَ، | ۲۷. و نه به تأخیر انداختن آنچه را تو عجله داشته‌ای، |
| ۲۸. وَ لا اَکشِفَ عَمّا سَتَرْتَهُ، | ۲۸. و نه برطرف کردن آنچه تو پوشانده‌ای، |
| ۲۹. وَ لا اَبَحْثَ عَمَّا کتَمْتَهُ، | ۲۹. و نه تفحّص (کندو کاو) آنچه تو پنهان کرده‌ای، |
| ۳۰. وَ لا أُنَازِعَک فِی تَدْبیٖرِک، | ۳۰. و نه با تو دربارهٔ تدبیرت کشمکش کنم، |
| ۳۱. وَ لا أَقُولَ: لِمَ وَ کیفَ؟ | ۳۱. و نه بگویم برای چه و چگونه؟ |
| ۳۲. وَ مٰا بَالُ وَلِی الْأَمْرِ(۲) لا یظْهَرُ؟ | ۳۲. چیست که بار گران او آشکار نمی‌شود؟ |
| ۳۳. وَ قَدِ امْتَلَأَتِ الْأَرْضُ مِنَ الْجَوْرِ؟ | ۳۳. درحالی‌که زمین از ظلم پر شده؟ |
| ۳۴. وَ أُفَوِّضُ أُمُوریٖ کلَّهٰا إِلَیک، | ۳۴. و همهٔ کارهایم را به تو می‌سپارم. |
| ۳۵. اللَّهُمَّ إِنّیٖ أَسْأَلُک أَنْ تُرِینیٖ وَلِی أَمْرِک، | ۳۵. بار الها! از تو می‌خواهم که ولیّ امرت را به من بنمایانی، |
| ۳۶. ظَاهِراً نَافِذاً لِأمْرِکَ، | ۳۶. درحالی‌که ظاهر و نفوذکنندهٔ فرمانت می‌باشد. |
| ۳۷ مَعَ عِلْمیٖ بِأَنَّ لَک السُّلْطٰانَ وَ الْقُدْرَةَ وَ الْبُرْهٰانَ، | ۳۷. بااینکه می‌دانم که برای تو تسلّط و قدرت و برهان، |
| ۳۸. وَ الْحُجَّةَ وَ الْمَشیئةَ و الإرادَةَ و الْحَولَ وَ القُوَّةَ، | ۳۸. و حجّت و خواست و اراده و حرکت و نیروست. |
| ۳۹. فَافْعَلْ ذٰلِک بیٖ وَ بِجَمیٖعِ الْمُؤْمِنیٖنَ، | ۳۹. پس آن را در حق من و همهٔ مؤمنان انجام بده (موفّق بدار)، |
| ۴۰. حَتّیٰ نَنْظُرَ إِلیٰ وَلِیکَ، | ۴۰. تا اینکه ولیّت را بنگرم، |
| ۴۱. ظَاهِرَ الْمَقٰالَةِ، | ۴۱. درحالی‌که گفتارش آشکار، |
| ۴۲. وَاضِحَ الدَّلالَةِ، | ۴۲. راهنمایی‌اش راسخ، |
| ۴۳. هٰادِیاً مِنَ الضَّلالَةِ، | ۴۳. هدایت‌کننده از گمراهی، |
| ۴۴. شٰافِیاً مِنَ الْجَهٰالَةِ، | ۴۴. شفادهنده از نادانی است. |
| ۴۵. أَبْرِزْ یا رَبِّ مَشٰاهِدَهُ، | ۴۵. ای پروردگار! دیدنش را بنمای. |
| ۴۶. وَ ثَبِّتْ قَوٰاعِدَهُ، | ۴۶. و پایه‌هایش را تثبیت (پایدار) نما. |
| ۴۷. وَ اجْعَلْنٰا مِمَّنْ تَقَرُّ عَینُهُ بِرُؤْیتِهٖ، | ۴۷. و ما را از کسانی قرار بده که چشمشان به دیدار او روشن گردد. |
| ۴۸. وَ أَقِمْنٰا بِخِدْمَتِهٖ، | ۴۸. و ما را به خدمت او درآور. |
| ۴۹. وَ تَوَفَّنٰا عَلٰی مِلَّتِهٖ، | ۴۹. و ما را بر آیین او بمیران. |
| ۵۰. وَاحْشُرْنٰا فیٖ زُمْرَتِهِ، | ۵۰. و ما را در گروهش محشور ساز. |
| ۵۱. اللّٰهُمَّ أَعِذْهُ مِنْ شَرِّ جَمِیعِ مٰا خَلَقْتَ وَ بَرَأْتَ، | ۵۱. خداوندا! او را از بدی تمام آنچه آفریدی و به وجود آوردی، |
| ۵۲. وَ ذَرَأْتَ وَ أَنْشَأْتَ وَ صَوَّرْتَ، | ۵۲. و پدید آوردی و از عدم آفریدی و صورت بخشیدی، پناه ده. |
| ۵۳. وَ احْفَظْهُ مِنْ بَینِ یدَیهِ وَ مِنْ خَلْفِهٖ، | ۵۳. و او را از مقابل و پشت سرش، |
| ۵۴. وَ عَنْ یمیٖنِهٖ وَ عَنْ شِمَالِهٖ، | ۵۴. و از طرف راست و چپش، |
| ۵۵. وَ مِنْ فَوْقِهٖ وَ مِنْ تَحْتِهٖ، | ۵۵. و از بالا و پایینش حفظ کن. |
| ۵۶. بِحِفْظِک الَّذیٖ لا یضیٖعُ مَنْ حَفِظْتَهُ بِهِ، | ۵۶. به آن حفظ کردنت که ضایع نشود کسی که او را به آن حفظ کردی. |
| ۵۷. وَ احْفَظْ فِیهِ رَسُولَک وَ وَصِی رَسُولِک، | ۵۷. و حفظ نما در آن رسولت و جانشین رسولت را. |
| ۵۸. اللّٰهُمَّ وَ مُدَّ فِی عُمْرِهِ، | ۵۸. بار الها! عمرش را طولانی کن. |
| ۵۹. وَ زِدْ فیٖ أَجَلِهِ، | ۵۹. و نهایت مدّتش را افزون کن. |
| ۶۰. وَ أَعِنْهُ عَلٰی مَا اوْلَیتَهُ وَ اسْتَرْعَیتَهُ، | ۶۰. و او را بر آنچه متولّی کردی و نگهداری‌اش را درخواست کردی، یاری نما، |
| ۶۱. وَ زِدْ فیٖ کرَامَتِک لَهُ، | ۶۱. و کرامتت را بر وی بیفزا، |
| ۶۲. فَإِنَّهُ الْهٰادیٖ وَ الْمُهْتَدی، | ۶۲. که همانا اوست راهنما و راه راست یافته، |
| ۶۳. وَ الْقٰائِمُ الْمَهدِی، | ۶۳. و قیام‌کننده هدایت یافته، |
| ۶۴. الطّٰاهِرُ التَّقِی النَّقِی، | ۶۴. پاکِ پرهیزگارِ نظیفِ، |
| ۶۵. الزَّکی الرَّضِی الْمَرْضِی، | ۶۵. پاکیزه خشنودِ پسندیده، |
| ۶۶. الصَّابِرُ الْمُجْتَهِدُ الشَّکورُ، | ۶۶. شکیبای کوشای سپاس‌گزار، |
| ۶۷. اللّٰهُمَّ وَ لا تَسْلُبْنَا الْیقیٖنَ لِطُولِ الْأَمَدِ فیٖ غَیبَتِهِ، | ۶۷. خداوندا! سلب نکن از من یقین را به خاطر طولانی شدن مدّت غیبتش، |
| ۶۸. وَ انْقِطَاعِ خَبَرِهٖ عَنَّا، | ۶۸. و قطع شدن خبرش از ما. |
| ۶۹. وَ لا تُنْسِنٰا ذِکرَهُ وَ انْتِظَارَهُ، | ۶۹. از یاد ما مبر یادش و انتظارش را، |
| ۷۰. وَ الْإِیمَانَ وَ قُوَّةَ الْیقیٖنِ فیٖ ظُهُورِهِ، | ۷۰. و ایمان به او و قوّت یقین را در ظهورش، |
| ۷۱. وَ الدُّعٰاءَ لَهُ، | ۷۱. و دعای برای او، |
| ۷۲. وَ الصَّلاةَ عَلَیهِ، | ۷۲. و درود بر او، |
| ۷۳. حَتّٰی لا یقَنِّطَنَا طُولُ غَیبَتِهِ مِنْ ظُهُورِهِ وَ قِیٰامِهِ، | ۷۳. تا اینکه طولانی شدن غیبتش از ظهور و قیامش ما را ناامید نکند، |
| ۷۴. وَ یکونُ یقیٖنُنٰا فٖی ذٰلِک کیقیٖنِنٰا فیٖ قِیٰامِ رَسُولِک، | ۷۴. و باشد یقین ما دربارهٔ آن، همانند یقین ما دربارهٔ قیام رسولت، |
| ۷۵. وَ مٰا جَاءَ بِهِ مِنْ وَحْیک وَ تَنْزیٖلِک، | ۷۵. و آنچه از وحی‌ات و قرآنت به او آمد. |
| ۷۶. و قَوِّ قُلُوبَنَا عَلَی الْإِیمٰانِ بِهِ، | ۷۶. و دل‌های ما را بر ایمان به او نیرومند گردان، |
| ۷۷. حَتّٰی تَسْلُک بِنٰا عَلیٰ یدِهٖ مِنْهٰاجَ الْهُدیٰ، | ۷۷. تا اینکه بکشانی ما را با دست او به راه روشن هدایت، |
| ۷۸. و الحُجَّةَ الْعُظْمیٰ، | ۷۸. و دلیل (نمودار) بزرگ‌تر، |
| ۷۹. وَ الطَّریٖقَةَ الْوُسْطیٰ، | ۷۹. و راه (راست) میانه. |
| ۸۰. وَ قَوِّنٰا عَلیٰ طَاعَتِهِ، | ۸۰. و بر اطاعتش ما را نیرومند گردان. |
| ۸۱. وَ ثَبِّتْنٰا عَلیٰ مُتَابَعَتِهِ (۳) | ۸۱. و بر متابعتش استوار دار. |
| ۸۲. وَ اجْعَلْنٰا فیٖ حِزْبِهِ، | ۸۲. و قرار بده ما را در گروهش، |
| ۸۳. وَ أَعْوٰانِهِ وَ أَنْصٰارِهِ، | ۸۳. و یاران و یاورانش، |
| ۸۴. وَ الرّٰاضیٖنَ بِفِعْلِهِ (۴) | ۸۴. و راضی شوندگان به کردارش، |
| ۸۵. وَ لا تَسْلُبْنٰا ذٰلِک فیٖ حَیٰاتِنَا، | ۸۵. و آن را در زنده بودن ما مگیر، |
| ۸۶. وَ لا عِنْدَ وَفٰاتِنَا حَتّٰی تَتَوَفّٰانٰا، | ۸۶. و هنگام مرگمان سلب نکن تا اینکه ما را بمیرانی، |
| ۸۷. وَ نَحْنُ عَلٰی ذٰلِک غَیرُ شَاکیٖنَ، | ۸۷. و ما بر آن نه شک کننده، |
| ۸۸. وَ لا نَاکثیٖنَ وَ لا مُرْتٰابیٖنَ وَ لا مُکذِّبیٖنَ، | ۸۸. و نه پیمان‌شکن و نه دودل و نه دروغ شمرنده باشیم. |
| ۸۹. اللّٰهُمَّ عَجِّلْ فَرَجَهُ، | ۸۹. بارالها! در فرج او تعجیل کن. |
| ۹۰. وَ أَیدْهُ بِالنَّصْرِ، | ۹۰. و او را به یاری تأیید نما. |
| ۹۱. وَ انْصُرْ نَاصِریٖهِ، | ۹۱. و یاری کننده‌اش را یاری کن. |
| ۹۲. وَ اخْذُلْ خَاذِلیٖهِ، | ۹۲. و خوارکنندگانش را خوار ساز. |
| ۹۳. وَ دَمِّرْ(۵) عَلیٰ مَنْ نَصَبَ لَهُ وَ کذَّبَ بِهِ، | ۹۳. و هرکس با او دشمنی کند و او را دروغ داند هلاک کن (بکوب). |
| ۹۴. وَ أَظْهِرْ بِهِ الْحَقَّ، | ۹۴. به‌وسیلهٔ او حق را آشکار کن. |
| ۹۵. وَ أَمِتْ بِهِ البٰاطِلَ(۶) | ۹۵. و باطل را به‌وسیلهٔ او بمیران. |
| ۹۶. وَ اسْتَنْقِذْ بِهِ عِبَادَک الْمُؤْمِنِینَ مِنَ الذُّلِّ، | ۹۶. و به‌وسیلهٔ او بندگان مؤمنت را از خواری نجات بده. |
| ۹۷. وَ انْعَشْ بِهِ الْبِلادَ، | ۹۷ و شهرها را به او آباد گردان. |
| ۹۸. وَ اقْتُلْ بِهِ جَبَابِرَةَ الْکفْرِ، | ۹۸. به او گردنکشان کفر را بُکُش، |
| ۹۹. وَ اقْصِمْ بِهِ رُؤُوسَ الضَّلالَةِ، | ۹۹. و سران گمراهی را به‌وسیلهٔ او درهم شکن. |
| ۱۰۰. وَ ذَلِّلْ بِهِ الْجَبّٰارِینَ وَ الْکٰافِرِینَ، | ۱۰۰. و به او زورگویان و کافران را خوار گردان. |
| ۱۰۱. وَ أَبِرْ بِهِ الْمُنٰافِقیٖنَ وَ النّٰاکثیٖنَ، | ۱۰۱. و به او هلاک کن دورویان و پیمان‌شکنان را، |
| ۱۰۲. وَ جَمِیعَ الْمُخٰالِفیٖنَ وَ الْمُلْحِدیٖنَ، | ۱۰۲. و تمام مخالفان و بی‌دینان را، |
| ۱۰۳. فیٖ مَشٰارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغٰارِبِهٰا، | ۱۰۳. در مشرق‌ها و مغرب‌های زمین، |
| ۱۰۴. وَ بَرِّهٰا وَ بَحْرِهٰا، | ۱۰۴. و در خشکی‌ها و دریاها، |
| ۱۰۵. وَ سَهْلِهٰا وَ جَبَلِهٰا، | ۱۰۵. و در جاهای هموار و کوه‌ها، |
| ۱۰۶. حَتّیٰ لا تَدَعَ مِنْهُمْ دَیاراً، | ۱۰۶. تا اینکه از آنان کسی را نگذاری، |
| ۱۰۷. وَ لا تَبْقِیٰ لَهُمْ آثٰاراً، | ۱۰۷. و آثاری را برایشان باقی نگذاری، |
| ۱۰۸. وَ تُطَهِّرْ مِنْهُمْ بِلادَک، | ۱۰۸. و از آنان شهرهایت را پاک گردان، |
| ۱۰۹. وَ اشْفِ مِنْهُمْ صُدُورَ عِبٰادِک، | ۱۰۹. و از آنان سینهٔ بندگانت را شفا بده، |
| ۱۱۰. وَ جَدِّدْ بِهِ مٰا امْتَحیٰ مِنْ دِینِک، | ۱۱۰. و به‌وسیلهٔ او آنچه از دینت که از بین رفته را تجدید کن. |
| ۱۱۱. وَ أَصْلِحْ بِهِ مٰا بُدِّلَ مِنْ حُکمِک، | ۱۱۱. و اصلاح کن به او آنچه از احکام (حکم‌های) تبدیل شده را، |
| ۱۱۲. وَ غُیرَ مِنْ سُنَّتِک، | ۱۱۲. و از راه و رسم تو تغییر یافته، |
| ۱۱۳. حَتّیٰ یعُودَ دِینُک بِهِ، | ۱۱۳. تا اینکه به‌وسیلهٔ او دینت بازگردد (به جای اولش)، |
| ۱۱۴. وَ عَلیٰ یدَیهِ غَضّاً جَدیٖداً، | ۱۱۴. و با دستان او تازه و نو، |
| ۱۱۵. صَحیٖحاً لا عِوَجَ فیٖهِ، | ۱۱۵. صحیح، که نه کجی باشد در آن، |
| ۱۱۶. وَ لا بِدْعَةً مَعَهُ، | ۱۱۶. و نه با او بدعتی باشد، |
| ۱۱۷. حَتّیٰ تُطْفِئَ بِعَدْلِهٖ نِیرٰانَ الْکٰافِریٖنَ، | ۱۱۷. تا اینکه به عدلش آتش‌های کافران را خاموش سازی، |
| ۱۱۸. فَإِنَّهُ عَبْدُک الَّذیٖ اسْتَخْلَصْتَهُ لِنَفْسِک، | ۱۱۸. چون او بندهٔ توست که او را برای خودت خالص گردانیدی، |
| ۱۱۹. وَ ارْتَضَیتَهُ لِنُصْرَةِ نَبِیِّکَ، | ۱۱۹. و برای یاری پیامبرت او را پسندیدی، |
| ۱۲۰. وَ اصْطَفَیتَهُ بِعِلْمِک، | ۱۲۰. و او را با علمت انتخاب نمودی. |
| ۱۲۱. وَ عَصَمْتَهُ مِنَ الذُّنُوبِ، | ۱۲۱. و او را از گناهان بازداشتی، |
| ۱۲۲. وَ بَرَّأْتَهُ مِنَ الْعُیوبِ، | ۱۲۲. و از عیب‌ها پاک کردی (رهایی دادی). |
| ۱۲۳. وَ أَطْلَعْتَهُ عَلَی الْغُیوبِ، | ۱۲۳. و او را بر غیب‌ها آگاه کردی، |
| ۱۲۴. وَ أَنْعَمْتَ عَلَیهِ، | ۱۲۴. و بر او نعمت را ارزانی دادی. |
| ۱۲۵. وَ طَهَّرْتَهُ مِنَ الرِّجْسِ، | ۱۲۵. و از پلیدی پاکیزه گردانیدی. |
| ۱۲۶. وَ نَقَّیتَهُ مِنَ الدَّنَسِ، | ۱۲۶. و از چرک و آلودگی، او را تمیز گردانیدی. |
| ۱۲۷. اللّٰهُمَّ فَصَلِّ عَلَیهِ، | ۱۲۷. خداوندا! درود فرست بر او، |
| ۱۲۸. وَ عَلٰی آبٰائِهِ الْأَئِمَّةِ الطّاٰهِریٖنَ، | ۱۲۸. و بر پدرانش، آن امامان پاک، |
| ۱۲۹. وَ عَلیٰ شِیعَتِهِمُ الْمُنْتَجِبیٖنَ، | ۱۲۹. و بر شیعیان اصیلش (خوش گوهرش) |
| ۱۳۰. وَ بَلِّغْهُمْ مِنْ آمٰالِهِمْ أفْضَلَ مٰا یأْمُلُونَ، | ۱۳۰. و آنان را از آرزوهایشان، به برتر از آنچه آرزو کنند برسان. |
| ۱۳۱. وَ اجْعَلْ ذٰلِک مِنّٰا خَالِصاً، | ۱۳۱. و قرار ده آن را از ما خالص، |
| ۱۳۲. مِنْ کلِّ شَک وَ شُبْهَةٍ وَ رِیٰاءٍ وَ سُمْعَةٍ، | ۱۳۲. از هر شک و اشتباه و خودنمایی و خودخواهی، |
| ۱۳۳. حَتّٰی لا نُریٖدَ بِهٖ غَیرَک، | ۱۳۳. تا اینکه جز تو را به‌وسیلهٔ او اراده ننماییم. |
| ۱۳۴. وَ لا نَطْلُبَ بِهٖ إِلّا وَجْهَک، | ۱۳۴. و به‌وسیلهٔ او جز رویت را نجوییم. |
| ۱۳۵. اللّٰهُمَّ إِنّٰا نَشْکو إِلَیک فَقْدَ نَبِینٰا، | ۱۳۵. بار خدایا! همانا شکایت می‌کنم به‌سوی تو از نبود پیامبرمان، |
| ۱۳۶. وَ غَیبَةَ وَلِینٰا، | ۱۳۶. و غیبت ولیّ مان، |
| ۱۳۷. وَ شِدَّةَ الزَّمٰانِ عَلَینٰا، | ۱۳۷. و سختی زمانه بر ما، |
| ۱۳۸. وَ وُقُوعَ الْفِتَنِ بِنٰا، | ۱۳۸. واقع‌شدن گرفتاری‌ها به ما، |
| ۱۳۹. وَ تَظَاهُرَ الْأَعْدٰاءِ عَلَینٰا، | ۱۳۹. و همدست شدن (متّحد شدن) دشمنان بر ضرر ما، |
| ۱۴۰. وَ کثْرَةَ عَدُوِّنٰا، | ۱۴۰. و زیادی دشمنانمان، |
| ۱۴۱. وَ قِلَّةَ عَدَدِنٰا، | ۱۴۱. و کمی عددمان. |
| ۱۴۲. اللَّهُمَّ فَافْرِجْ ذٰلِک عَنَّا بِفَتْحٍ مِنْک تُعَجِّلُهُ، | ۱۴۲. بارالها! پس آن را از ما با پیروزی از جانبت که زود رسانی، |
| ۱۴۳. وَ نَصْرٍ مِنْک تُعِزُّهُ (۷) | ۱۴۳. و یاری از جانبت که گرامی کنی آن را، |
| ۱۴۴. وَ إِمٰامِ عَدْلٍ تُظْهِرُهُ، | ۱۴۴. و امام عادلی که او را ظاهر سازی، برطرف کن. |
| ۱۴۵. إِلٰهَ الْحَقِّ ربِّ العٰالَمیٖنَ، | ۱۴۵. (ای) معبود برحق! پروردگار جهانیان. |
| ۱۴۶. اللّٰهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُک أَنْ تَأْذَنَ لِوَلِیک، | ۱۴۶. خداوندا! به راستی ما از تو مسئلت می‌کنیم اینکه اجازه دهی به ولیّت، |
| ۱۴۷. فیٖ إِظْهٰارِ عَدْلِک فیٖ عِبَادِک، | ۱۴۷. در آشکار کردن عدلت در میان بندگانت، |
| ۱۴۸. وَ قَتْلِ أَعْدَائِک فیٖ بِلادِک، | ۱۴۸. و کُشتن دشمنانت در شهرهایت، |
| ۱۴۹. حَتّٰی لا تَدَعَ لِلْجَوْرِ یا رَبِّ، | ۱۴۹. تا ای پروردگارم نماند برای ستم، |
| ۱۵۰. دِعٰامَةً إِلّا قَصَمْتَهٰا، | ۱۵۰. ستونی مگر آنکه بشکنی، |
| ۱۵۱. وَ لا بُنْیةً إِلّٰا أَفْنَیتَهٰا، | ۱۵۱. نه بنایی مگر آن را نابود سازی، |
| ۱۵۲. وَ لا قُوَّةً إِلّا أَوْهَنْتَهٰا، | ۱۵۲. و نه نیرویی را مگر آن را سست کنی، |
| ۱۵۳. وَ لا رُکناً إِلّا هَدَدْتَهُ، | ۱۵۳. و نه پایه‌ای (عضو عمده‌ای) مگر آن را ویران کنی؛ |
| ۱۵۴. وَ لا حَدّاً إِلّا فَلَلْتَهُ، | ۱۵۴. و نه بُرنده‌ای، مگر آن را کُند کنی، |
| ۱۵۵. وَ لا سِلاحاً إِلّا أَکلَلْتَهُ، | ۱۵۵. و نه سلاحی، مگر آن را از کار بیندازی، |
| ۱۵۶. وَ لا رَایةً إِلّا نَکسْتَهٰا، | ۱۵۶. و نه پرچمی، مگر آن را سرنگون نمایی، |
| ۱۵۷. وَ لا شُجٰاعاً إِلا قَتَلْتَهُ، | ۱۵۷. و نه دلیری، مگر آن را بِکُشی، |
| ۱۵۸. وَ لا جَیشاً إِلّا خَذَلْتَهُ، | ۱۵۸. و نه لشکری، مگر آن را خوار سازی (شکست دهی). |
| ۱۵۹. وَ ارْمِهِمْ یا رَبِّ بِحَجَرِک الدَّامِغِ، | ۱۵۹. ای پروردگار! با سنگ سَر شکننده‌ات آنان را تیراندازی کن (بر سر آنان بینداز). |
| ۱۶۰. وَ اضْرِبْهُمْ بِسَیفِک الْقَاطِعِ، | ۱۶۰. و با شمشیر برّانت بر آنان فرود آر. |
| ۱۶۱. وَ بِبَأْسِک الَّذیٖ لا تَرُدُّهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمیٖنَ، | ۱۶۱. و با کیفر سختت که آن را از قوم گناه‌کار بازنگردانی. |
| ۱۶۲. وَ عَذِّبْ أَعْدَاءَک، | ۱۶۲. و عذاب کن دشمنانت را، |
| ۱۶۳. وَ أَعْدٰاءَ دینِکَ وَ أَعْدَاءَ رَسُولِک، | ۱۶۳. و دشمنان دینت و دشمنان پیامبرت را، |
| ۱۶۴. بِیدِ وَلِیک، | ۱۶۴. به دست ولیّت، |
| ۱۶۵. وَ أَیدیٖ عِبَادِک الْمُؤْمِنیٖنَ، | ۱۶۵. و دستان بندگان مؤمنت، |
| ۱۶۶. اللّٰهُمَّ اکفِ وَلِیک وَ حُجَّتَک، | ۱۶۶. بارالها! کفایت کن از ولیّت و حجتت، |
| ۱۶۷. فیٖ أَرْضِک هَوْلَ عَدُوِّهِ، | ۱۶۷. در زمینت از بیم (ترس) دشمنش. |
| ۱۶۸. وَ کِدْ مَنْ کادَهُ، | ۱۶۸. و حیله کن کسی که با او حیله کند، |
| ۱۶۹. وَ امْکرْ بِمَنْ مَکرَ بِهِ، | ۱۶۹. و خدعه کن به کسی که قصد خدعه به او را دارد، |
| ۱۷۰. وَ اجْعَلْ دَائِرَةَ السَّوْءِ، | ۱۷۰. و قرار بده گردش بدی را، |
| ۱۷ ۱. عَلیٰ مَنْ أَرٰادَ بِهِ سُوءاً، | ۱۷ ۱. بر کسی که بدی به او را، اراده کند، |
| ۱۷۲. وَ اقْطَعْ عَنْهُ مَادَّتَهُمْ، | ۱۷۲. و ببُر از او اصل (مایهٔ) آن‌ها را، |
| ۱۷۳. وَ أَرْعَبْ لَهُ قُلُوبَهُمْ، | ۱۷۳. و هراس او را در قلوب آن‌ها بیفکن، |
| ۱۷۴. وَ زَلْزِلْ لَهُ أَقْدٰامَهُمْ، | ۱۷۴. و گام‌هایشان را برای او بلرزان، |
| ۱۷۵. وَ خُذْهُمْ جَهْرَةً وَ بَغْتَةً، | ۱۷۵. و آن‌ها را در آشکار و نهان بگیر. |
| ۱۷۶. وَ شَدِّدْ عَلَیهِمْ عِقٰابَکَ، | ۱۷۶. و شکنجه‌ات را بر ایشان سخت گردان. |
| ۱۷۷. وَ أَخْزِهِمْ فیٖ عِبٰادِک، | ۱۷۷. و در میان بندگانت آنان را خوار گردان. |
| ۱۷۸. وَ الْعَنْهُمْ فیٖ بِلادِک، | ۱۷۸. و در شهرهایت آنان را رانده شده کن. |
| ۱۷۹. وَ أَسْکنْهُمْ أَسْفَلَ نَارِک، | ۱۷۹. و در پست‌ترین جایگاه آتشت آن‌ها را جای ده. |
| ۱۸۰. وَ أَحِطْ بِهِمْ أَشَدَّ عَذٰابِک، | ۱۸۰. و گرداگرد ایشان سخت‌ترین عذابت را احاطه کن، |
| ۱۸۱. وَ أَصْلِهِمْ نٰاراً، | ۱۸۱. و آن‌ها را به آتش پیوند ده، |
| ۱۸۲. وَ احْشُ قُبُورَ مَوْتٰاهُمْ نَاراً، | ۱۸۲. و قبرهای مردگانش را با آتش پر کن، |
| ۱۸۳. وَ أَصْلِهِمْ حَرَّ نَارِک، | ۱۸۳. و آن‌ها را با آتش سوزانت پیوسته کن. |
| ۱۸۴. فَإِنَّهُمْ أَضٰاعُوا الصَّلاةَ، | ۱۸۴. چون آنان نماز را ضایع کردند، |
| ۱۸۵. وَ اتَّبَعُوا الشَّهَوٰاتِ، | ۱۸۵. و از شهوات پیروی نمودند، |
| ۱۸۶. وَ أَضَلُّوا عِبٰادَک، | ۱۸۶. و بندگانت را گمراه کردند. |
| ۱۸۷. اللّٰهُمَّ وَ أَحْی بِوَلِیک الْقُرْآنَ، | ۱۸۷. بارالها! به‌وسیلهٔ ولیّت قرآن را زنده کن، |
| ۱۸۸. وَ أَرِنَا نُورَهُ سَرْمَداً لا ظُلمَةَ فٖیهِ، | ۱۸۸. و نورش را برای همیشه که تاریکی در آن نباشد به ما نشان بده، |
| ۱۸۹. وَ أَحْی بِهِ الْقُلُوبَ الْمَیتَةَ، | ۱۸۹. و به‌وسیلهٔ او دل‌های مرده را زنده گردان، |
| ۱۹۰. وَ اشْفِ بِهِ الصُّدُورَ الْوَغْرَةَ، | ۱۹۰. و سینه‌های پرکینه را به‌وسیلهٔ او شفا بده. |
| ۱۹۱. وَ اجْمَعْ بِهِ الْأَهْوٰاءَ الْمُخْتَلِفَةَ عَلَی الْحَقِّ، | ۱۹۱. و به‌وسیلهٔ او خواهش‌های (آراء) گوناگون را بر حق جمع کن. |
| ۱۹۲. وَ أَقِمْ بِهِ الْحُدُودَ الْمُعَطَّلَةَ، | ۱۹۲. و به او برپا دار مجازات (شرعی) تعطیل شده را، |
| ۱۹۳. وَ الْأَحْکامَ الْمُهْمَلَةَ، | ۱۹۳. و احکام بیکار گذاشته شده را. |
| ۱۹۴. حَتّٰی لا یبْقیٰ حَقٌّ إِلا ظَهَرَ، | ۱۹۴. تا اینکه حقی باقی نماند مگر آنکه آشکار شود، |
| ۱۹۵. وَ لا عَدْلٌ إِلّا زَهَرَ، | ۱۹۵. و عدلی نباشد مگر شکوفا گردد، |
| ۱۹۶. وَ اجْعَلْنٰا یا رَبِّ مِنْ أَعْوٰانِهِ، | ۱۹۶. ای پروردگار! قرار ده ما را از یاورانش، |
| ۱۹۷. وَ مُقَوِّی سُلْطَانِهِ (۸) | ۱۹۷. و تقویت‌کنندگان سلطنتش، |
| ۱۹۸. وَ الْمُؤْتَمِریٖنَ لِأَمْرِهِ، | ۱۹۸. و فرمان‌برداران دستوراتش، |
| ۱۹۹. وَ الرَّاضیٖنَ بِفِعْلِهٖ، | ۱۹۹. و راضی شوندگان به کردارش، |
| ۲۰۰. وَ الْمُسَلِّمیٖنَ لِأَحْکامِهِ، | ۲۰۰. و تسلیم شوندگان به احکامش (فرمان و امرش)، |
| ۲۰۱. وَ مِمَّنْ لا حَاجَةَ لَهُ بِهِ إِلیٰ التَّقِیةِ مِنْ خَلْقِک، | ۲۰۱. و از کسانی که هیچ حاجتی برای او به تقیّه کردن از آفریدگانت نباشد. |
| ۲۰۲. أَنْتَ یا رَبِّ الَّذیٖ تَکشِفُ السُّوءَ، | ۲۰۲. توای پروردگاری که بدی (حال) را برطرف می‌کنی! |
| ۲۰۳. وَ تُجیٖبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعٰاک، | ۲۰۳. و هنگامی‌که شخص مضطرّ، تو را بخواند جواب می‌دهی، |
| ۲۰۴. وَ تُنْجیٖ مِنَ الْکرْبِ الْعَظِیمِ، | ۲۰۴. و از گرفتاری بزرگ نجات می‌بخشی، |
| ۲۰۵. فَاکشِفْ یا ربِّ الضُّرَّ عَنْ وَلِیک، | ۲۰۵. پس ای پروردگار! گزند رساندن به ولیّت را برطرف کن. |
| ۲۰۶. وَ اجْعَلْهُ خَلیٖفَةً فیٖ أَرْضِک کمَا ضَمِنْتَ لَهُ، | ۲۰۶. و قرار ده او را جانشین در زمینت همچنان که برای او تضمین کردی. |
| ۲۰۷. اللّٰهُمَّ وَ لا تَجْعَلْنیٖ مِنْ خُصَمٰاءِ آلِ مُحَمَّدٍ، | ۲۰۷. بار الها! مرا از بدخواهان (ستیزه‌گران) خاندان محمّد صلی‌الله علیه و آله قرار نده. |
| ۲۰۸. وَ لا تَجْعَلْنیٖ مِنْ أَعْدَاءِ آلِ مُحَمَّدٍ، | ۲۰۸. و از دشمنان خاندان محمّد صلی‌الله علیه و آله قرار نده. |
| ۲۰۹. وَ لا تَجْعَلْنیٖ مِنْ أَهْلِ الْحَنَقِ، | ۲۰۹. و قرار مده مرا از اهل کینه، |
| ۲۱۰. وَ الْغَیظِ عَلَی آلِ مُحَمَّدٍ، | ۲۱۰. و خشم بر خاندان محمّد صلی‌الله علیه و آله، |
| ۲۱۱. فَإِنِّی أَعُوذُ بِک مِنْ ذٰلِک فَأَعِذْنیٖ، | ۲۱۱. به‌راستی که به تو پناه می‌برم از این‌ها (کینه، بدخواهی و خشم)، پس پناهم ده، |
| ۲۱۲. وَ أَسْتَجیٖرُ بِک فَأَجِرْنیٖ، | ۲۱۲. و از تو پناه می‌خواهم پس پناهم ده. |
| ۲۱۳. اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، | ۲۱۳. خداوندا! بر محمّد صلی‌الله علیه و آله و خاندان محمّد صلی‌الله علیه و آله درود فرست، |
| ۲۱۴. وَ اجْعَلْنیٖ بِهِمْ فَائِزا عِنْدَک فیٖ الدُّنْیٰا وَ الْآخِرَةِ، | ۲۱۴. و قرار ده مرا به‌واسطهٔ ایشان رستگار در نزد خودت، در دنیا و آخرت، |
| ۲۱۵. وَ مِنَ الْمُقَرَّبیٖنَ». | ۲۱۵. و از نزدیکان (درگاهت). |