سالکان چهار دسته اند
اسیری لاهیجی (م 912) در کتاب مثنوی اسرار الشهود گوید:
«سالکان چهار دسته‌اند:
- مجذوبِ سالک، که ابتدا جذبه‌ی الهی شامل حالش شده و بعد به سلوک پرداخته است.
سال‌ها بایـد فلک بر سر رود **** تا که پیـری این‌چنین پیدا شود
- سالکِ مجذوب، که سال‌ها سلوک کرد تا قابل جذبه شد.
این‌چنین کامل بجو گر رهروی **** تا ز وصـل دوسـت با بهره شـوی
- مجذوبِ مطلق، که دائم از همه‌چیز جداست و در مستی و بی‌خبری از غیر می‌باشد.
منـکرِ ایشـان شدن باشـد خطا **** هـم نمی‌شاید بـدیشـان اقـتـدا
- سالکِ مطلق، که دائم با عقل و خبر و کتاب سلوک می‌کند.
چون نشد واصل نباشد رهـنما **** زو مجوی چیزی که هست او بی نوا
در نتیجه می‌گوید: «دو دسته‌ی اوّل می‌توانند مرشد و استاد راه باشند و دو دسته آخر رهبری هرگز نیاید بیش و کم».