صبر

تفسیر صبر آن است که بر هر چیز که مزه‌اش تلخ باشد، بی تابی نکند و پایدار بماند. هر کسی مصیبتی بر او نازل شود، اگر در اوّلش صبر نکند، صابر نیست و اهل جزع است.

صبر برای عدّه‌ای اوّلش تلخ و پایانش شیرین است و برای عدّه‌ای اوّل و آخرش شیرین است. کسی که وارد صبر شود، نظر به نتیجه دارد. لذا چنین شخصی از اوّل در صبر بوده و امید به آخرش که عافیت است، دارد. خداوند در قرآن (سوره بقره آیه 55) فرمود: «صابرین را به بهشت و مغفرت بشارت ده». و در همین سوره آیه 153 فرمود: «خداوند با صابران است».

هر کس از روی کراهت صبر کند ولی به خلق شکایت نکند و بی تابی ننماید و پرده‌ی سِتر را نَدَرَد، او از صابران شمرده می‌شود. (تذکرة الحقایق، باب 91)