استشمام اعمال

چون بنده عملی را به ریا انجام دهد، بوی و آثارش در میان خلایق معلوم گردد و اگر عملش به اخلاص انجام گیرد، مردم از عمل پاک او بهره مند شده و به وی علاقمند می‌گردند.

روایت کرده‌اند که مردی در بنی اسرائیل بود و می‌گفت: «عبادت خدا کنم تا معروف شوم». مدّتی مبالغه در طاعات نمود، بعد که به میان مردم آمد، مردم به او گفتند: «این شخص ریاکار است».

پس آن مرد به نفس خود روی کرد و گفت: «خودت را به رنج انداختی و عمر را ضایع کردی. خوب است برای خدا عبادتم را خالص سازم».

پس از مدّتی به میان مردم آمد، مردم می‌گفتند: «این مرد چه قدر پرهیزگار و متّقی است». (عدة الداعی، (مترجم)، ص 244)