وجود

هستی به قیاسِ عقلِ اصحاب قیود **** جـز عـارض اعـیـان حـقایـق ننمود

لـکـن بـه مکاشفات ارباب شهود **** اعیان همه عارضند و معروض وجود

لفظ وجود را به حقیقتی گویند که هستی وی به ذات خود است و هستی باقی موجودات به وی، که در حقیقت غیر از وی موجودی در خارج نیست و باقی موجودات عارض اویند و قائم به وی هستند. (لوایح، عبدالرحمن جامی، ص 68)

پس اعیان (موجودات) عارض وجود هستند و آنچه دیده می‌شود با پوششی از نور هستند که لباس ممکن را پوشیدند، نه آن‌که ممکن از واجب جدا است. چه آن‌که نور اصلی خورشید به اهل زمین می‌رسد نور است، امّا به تناسب اشیا، انوار او جلوه گرند و فروغ دارند.