جمال و کمال مطلق
خداوند جمیل علی الاطلاق است. هر جمال و کمال که در جمیع مراتب ظاهر است، پرتو جمال و کمال اوست.
هر که را دانایی دانی، اثر دانایی اوست و هرکه را بینایی بینی، ثمرهی بینایی اوست. همهی صفات او از اوج کلّیت و اطلاق تنزّل کرده و در جزئیّت و تقیید تجلّی نموده، تا تو از جزءِ به کلّ راه بری و از تقیید به اطلاق روی آوری. (لوایح، ص 57)