عالِم و علیم

امیرالمؤمنین علیه‌السلام درباره‌ی علم خداوند در خطبه 85 نهج البلاغه فرمود: «خداوند به همه‌ی پنهانی‌ها و نیّت‌های پنهان داناست».

در خطبه‌ی 64 فرمود: «علم او پایدار و استوار است» و در خطبه 132 فرمود: «او دانا به آنچه در سینه‌ها و چشم‌هایی که دزدانه می‌نگرند، می‌باشد».

در خطبه 152 فرمود: «در وقتی که هیچ معلومی نبود، او عالم بود» و در خطبه 177 فرمود: «از علم او قطرات آب و تعداد آب و تعداد ستارگان آسمان و بادهای پراکنده در هوا و راه رفتن مورها بر روی سنگ‌ها و خوابگاه مورچه‌ها در شب ظلمانی پوشیده و غایب نیست. آنچه از برگ درختان می افتد و پنهان نگریستن چشم‌ها را می‌داند».

در خطبه 189 فرمود: «خداوند ناله‌ی حیوانات چرنده را در بیابان و گناه بندگانش را در پنهانی‌ها و رفت و آمد ماهی‌ها در دریای بزرگ و طولانی و به هم خوردن آب‌ها به وسیله‌ی بادهای سنگین را می‌داند».

در خطبه 204 فرمود: «حق تعالی عالم است، بدون تحصیل کردن و افزودن و استفاده از علم دیگران» نیز در خطبه 204 فرمود: «علم او به وسیله‌ی اخبار نیست» و هم چنین در خطبه 64 فرمود: «هر عالمی غیر او آموزنده (دانش آموز) است».