لا اله الّا الله

پیامبر صلی‌الله علیه و آله فرمود: «من و گویندگان قبل از من کلمه‌ای مثل لااله الّاالله نگفتیم» و نیز فرمود: «بهترین عبادت‌ها، گفتن لااله الّاالله است» و هم چنین در جای دیگر فرمود: «گردن کش ستیزنده کسی است که از گفتن لااله الّاالله سَر باز زند».

امام باقر علیه‌السلام فرمود: «چیزی که ثوابش بزرگ‌تر از گواهی دادن به «لااله الّاالله» باشد، نیست. چون (بزرگی معرفت) خداوند عزّوجل را چیزی (معادل) و برابری نمی‌کند و کسی در امر و کار با او مشارکت ندارد».

امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: «هیچ بنده‌ی مسلمانی نیست که لااله الّاالله بگوید مگر اینکه بالا رود در حالی که هر سقف (و مانعی) را بشکافد و به چیزی از گناهانش نگذرد، مگر آنکه آن را محو و نابود سازد تا آنکه مثل خود به حسنات رسد و بایستد».

پیامبر صلی‌الله علیه و آله فرمود: «از کلمات سخنی دوستدارتر از گفتن لااله الّاالله نزد خدا نیست و هیچ بنده‌ای نیست که بگوید لااله الّاالله در حالی که آن را در صوت بکِشد، مگر آنکه گناهانش زیر قدمش فرو ریزد، چنآن‌که برگ زیر درخت فرو می‌ریزد». (توحید، شیخ صدوق، ص 18 تا 30)