شهادت به عدم شریک
امیرالمؤمنین علیه‌السلام پس از مراجعت از جنگ صفین در منطقه حاضرین برای امام حسن علیه‌السلام به طور وصیّت، نامه‌ی شماره 31 را نوشت. حضرت در آن نامه فرمود: «ای پسرم! اگر برای خداوند شریکی بود، هر آینه پیامبرانش و آثار ملک و سلطنت و افعال و صفات او را می‌دیدی و می‌شناختی. لکن او خدای واحد است، چنآن‌که در قرآن خود را این طور وصف کرد: «همانا معبودتان معبود یگانه است». (سوره کهف، آیه 110)
در نهج البلاغه خطبه 181 فرمود: «حق تعالی زاییده نشده تا در عزّت شریک داشته باشد» و در خطبه 132 فرمود: «شهادت می‌دهم غیر او خدایی نیست، شهادتی که ظاهر و باطن و قلب و زبان موافقت دارند» نیز در خطبه 35 فرمود: «شهادت به یگانگی او می‌دهم این که شریکی برای او نیست و خدای دیگری با او نیست» و هم چنین در خطبه 177 که فرمود: «شهادت می‌دهم که معبودی غیر الله نیست که همانند ندارد و شک و تردیدی در او نیست».