در آداب مُرید
پیامبر صلیالله علیه و آله فرمود: «بر شما باد به شنیدن و اطاعت نمودن هر چند (امیر شما) بندهی حبشی باشد».
مرید دستِ ارادت به کامل میدهد، باید حُسن ظنّ به مراد داشته باشد. تا طالبِ صادق، اوّل مرید نبوَد، در زمینِ طلبِ او هیچ تخم کاشته نشود. پس تخم ارادت در زمینِ دلِ مرید ریخته شود.
مراد از مرید بیعت باید گیرد که بدون بیعت درست نبوَد. خداوند در سوره فتح، آیه 10 فرمود: «همانا آنآنکه با تو بیعت میکنند، جز این نیست که با خدا بیعت مینمایند. این دست خداست که بالای دستهاست. هر کس پیمان شکَنَد، بر ضرر خود اقدام کرده و هرکس به پیمان خود با خدا وفا کند، به زودی خداوند به او پاداش بزرگی خواهد بخشید». (بحرالمعارف، ج 2، ص 11 تا 13)