بازگشت همه به سوی اوست

در اینکه رجوع و بازگشت و ملاقات همه به خداوند است، از مسلّمات می‌باشد. امیرالمؤمنین علیه‌السلام در نهج البلاغه، خطبه 108 فرمود:

«هر که بمیرد به سوی او بازگشت کند. خدایا همه را وعده گاهی! پس نجاتی غیر از تو نیست، مگر به تو و دست قدرتت پیشانی هر جنبده ای را بسته و بازگشت هر نَفسی به سوی توست».

در خطبه 181 فرمود: «حمد از آن حق تعالی است که بازگشت همه‌ی مخلوقات و عاقبت کارشان به سوی اوست» و در حکمت 95 فرمود: «ما مُعترفیم که او مالک و ما مملوک و بنده‌ی اوییم. اعتراف می‌کنیم که ما فانی و از بین رفتنی هستیم و به سوی او باز می‌گردیم».

امام در نامه 12 به معقَل بن قیس ریاحی که از یارانش بود نوشت: «از خدایی که تو را راهی جز ملاقات با او و پایانی برای غیر او نیست، بترس».