سلسله اساتید اخلاق
سلسله اساتید اخلاق و عرفان حضرت آیت الحق سید عبدالکریم کشمیری به دو طریق می‌باشد:
اوّل: سیّد عبدالکریم کشمیری (متوفی ۱۴۱۹ هـ. ق)، سید علی آقا قاضی (م ۱۳۶۶ هـ. ق)، سید احمد کربلایی (م ۱۳۳۲ هـ. ق)، ملّا حسینقلی همدانی (م ۱۳۱۱ هـ. ق)، سید علی شوشتری (م ۱۲۸۳ هـ. ق)، سید صدرالدین کاشف دزفولی (م ۱۲۵۸ هـ. ق)، آقا محمد بیدآبادی (م ۱۱۹۸ هـ. ق) (آقا محمد متولد مازندران ساکن بید آباد اصفهان بوده و مزارش در تخت فولاد اصفهان زیارتگاه اهل دل می‌باشد. کتاب حسن دل در سیر و سلوک خواندنی است. تاریخ حکماء ص ۱۵۰)
دوّم: سید عبدالکریم کشمیری، شیخ مرتضی طالقانی (م ۱۳۶۴ هـ. ق)، آخوند ملّا محمد کاشی (م ۱۳۳۳ هـ. ق)، آقا محمدرضا قمشه‌ای (م ۱۳۰۶ هـ. ق)، سید رضی مازندرانی (م ۱۲۷۰ هـ. ق) (سید رضی شاگرد ملّا اسماعیل واحد العین بود و حاج ملّا هادی سبزواری در وصف ایشان می‌گوید پنج سال حکمت دیدم خدمت زبده الحکماء الالهبین فخر المحققین المتخلق با خلاق الروحانیین بل باخلاق الله، تاریخ حکماء ص ۱۱۰)، آخوند ملّا علی نوری (م ۱۲۴۶ هـ. ق)، آقا محمد بیدآبادی (م ۱۱۹۸ هـ. ق)
عارف بالله، آقا سید احمد کربلایی فرموده بود که عرفای حقّه نجف اشرف، سلسله خویش را به عارف بلا تعیین، مرجع ارباب الیقین، آقا محمد بیدآبادی می‌رسانند.
عارف نامی ابوسعید ابوالخیر (متوفی ۴۴۰ هـ. ق) فرمود: «اگر کسی به مقامات به درجه اعلی رسد و بر اسرار ضمائر مطلع گردد، ولی او را استاد و راهبری نباشد، از وی هیچ نیاید.»
هر حالت که از مجاهدت و علم خالی بود، زیان آن از سودش بیشتر بود. (حالات ابوسعید ابوالخیر ص ۷۶)
نتیجه آن‌که اساتید به‌وسیله علم صحیح و مجاهدت مشروع، سالکین را به راه صواب می‌برند و به مقصد می‌رسانند و عرفای حقه‌اند که با اهتمام به شریعت مقدسه و ریاضات مشروعه، تلامذه خود را در جادّه طریقت رهبری و هدایت کردند و آنان را به اهداف عالیه توحیدی رساندند و سلسله اساتید آیت الحق کشمیری همگی از عالمان مبرّز و استاد دیده و از اکابر روزگار و پیران سلوک شیعی و صاحبان نَفَس بودند که در صده اخیر، تحوّلی در طالبان اخلاق و عرفان ایجاد کردند؛ و در کتاب‌های مطبوع، اندکی از آثار و باقیات‌صالحات آنان را مندرج کرده‌اند.