أعلم

او داناتر و علمش مطلق و ازلی است. احاطه قیومی دانش او به آشکار و نهان نامتناهی است. به این سبب همه موجودات، به اندازهٔ دانش و معلومات خود، او را درک می‌کنند. دانایی و دانش او در همه ابعاد است و دانایی مخلوقات در محدوده خودشان می‌باشد.

الف) در ۹۹ اسماء الهی این لفظ وارد نشده است.

ب) ۴۶ مرتبه در قرآن تکرار شده است.

ابجد: ۱۴۱

تلفیق: الله + اعلم : ۱۶ مرتبه ۲۰۷ = ۶۶ + ۱۴۱ وَ اللهُ أَعْلَمُ بِما یَکْتُمُونَ (آل‌عمران: ۱۶۷)

هو+ اعلم: ۱۳ مرتبه ۱۵۲ = ۱۱ + ۱۴۱ هُوَ أَعْلَمُ مَنْ یَضِلُّ (انعام: ۱۱۷)

رب+ اعلم: ۱۲ مرتبه ۳۴۳ = ۲۰۲ + ۱۴۱ رَبُّکُمْ أَعْلَمُ بِما فِی نُفُوسِکُمْ (اسراء: ۲۵)

منفرد: اعلم: ۵ مرتبه نَحْنُ أَعْلَمُ بِما یَسْتَمِعُونَ (اسراء: ۴۷)

ذکر مادر مریم (آل‌عمران: ۳۶) و ذکر حضرت یوسف (یوسف: ۷۷) الله اعلم بود.

ذکر موسی رب أَعْلَم (قصص: ۳۷)

ذکر اصحاب کهف (کهف: ۱۹) و پادشاه خداپرست (کهف: ۲۱) و حضرت شعیب: رب أَعْلَم (شعراء: ۱۸۸) بود.