استعداد

کم داشتن استعداد، نوعی عدم قابلیت است. کسی که شامّهٔ او مشکل دارد، نمی‌تواند بوی خوش را استشمام کند. پرنده‌ای که در خشکی زندگی می‌کند، اگر در دریا انداخته شود، نمی‌تواند شنا کند و غرق می‌شود، چون قابلیت در آب را ندارد. آیا همهٔ پیروان حضرت، استعداد ملاقات دارند؟ آیا همه قابلیت وصال را دارند؟ آیا همه فرامین او را اجرا می‌کنند؟ دیده‌ شده که عدّه‌ای دوستدار امام هستند، امّا نه به پختگی رسیدند و نه به وصال و ملاقات. یک دلیل واضح آنان، این است که استعداد ندارند. اگر عمر نوح هم کنند، از عدم قابلیت، همیشه در یک درجه متوقف می‌باشند. پس توفیق قابلیت پیدا کردن را از حضرتش بخواهیم؛ اگرچه عطای مهدوی، بستگی به قابلیت انسان‌ها ندارد، پس طلب و استعداد هم از تفضّل اوست.