استفاده عرفانی

در سوره نازعات خداوند می‌فرماید: 1- سوگند به بیرون کشندگان (جان کافران) به سختی. 2- و به گیرندگان (جان مؤمنان) به آرامی. 3- و به فرشتگانی که شناورند. 4- پس به فرشتگان پیشگام. 5- آنگاه به فرشتگان کارگزار «و النازعات غَرقا و الناشطات نشطا و السابحات سبحا فالسابقات سبقا فالمدبرّات امرا» (آیه 5-1) ترجمه دیگر این‌چنین آمده است 1- سوگند به بر کنندگان به قوت 2- و به کشندگان، کشیدنی 3- و به شناوری شناوریی 4- پیشی گیرندگان، پیش گرفتنی 5- کار برداران، کاری. استفاده عرفانی از این پنج آیه را این‌طور نوشته‌اند؛ مرحله اول: نازعات اشاره است به قلع و نزع از زندگی مادی و غفلت. مرحله دوم: ناشطات، اشاره است به تحکیم و عقد افکار از راه عمل و توبه. مرحله سوم: از سابحات، تعبیر می‌شود به حصول موفقیت در پیشرفت صحیح به خاطر رفع حجب و موانع. مرحله چهارم: از سابقات، تعبیر می‌شود به مستعد بودن و دخول در زمره ملکوتیان. مرحله پنجم: از مدبّرات، تعبیر می‌شود به ترتیب و تنظیم اموری که محوّل به او شده و مأموریت باطنی در انجام آن‌ها پیدا می‌کند.