اشتقاق عشق

عشق را از عَشَقه گرفته‌اند؛ و عشقه آن گیاهی است که در باغ پدید می‌آید و از بن درخت می‌روید. پس سر برمی‌آورد و خود را در درخت می‌پیچد و هم چنان می‌روید تا جمله درخت را فراگیرد؛ و چنانش در شکنجه کند که نم در میان رگ درخت نماند و هر غذا که به واسطه آب و هوا به درخت می‌رسد به تاراج می‌برد تا آنگاه که درخت خشک می‌شود.

دیگری گفته است: اشتقاق عشق از عشقه گرفته‌اند و آن گیاهی باشد که در درخت بپیچد و آب درخت را فرو خورد و گیرد پس لون (رنگ) او زرد کند و ثمره از او بازگیرد و برگ او بریزد. پس خشک گرداند و جز افکندن و سوختن نشاید.