اقبال و ادبار قلب

قلب دو حالت دارد. یکی اقبال و آن میل و توجه به اعمال است. دیگر ادبار و آن کسالت و بی‌توجهی است. پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: برای قلوب اقبال و ادبار است. در حالت اقبال به نوافل روی آورید و در حالت ادبار به فرائض اکتفا کنید. پس عمل به واجبات به حداقل آنچه در شریعت وارد شده ادبار است و عمل به مستحبات که بیش از واجبات وارد شده اقبال است. امضاء قلب و اقبال آن در اعمال حکم طلای تمام‌عیار را دارد و بدون امضاء حکم مس را دارد. در واقع اقبال از نیت صادق سر می‌زند و عمل با کسالت و خستگی انجام نمی‌گیرد. پس کمال همه اعمال به میل و توجه قلبی است.