التفات

پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله بر شخصی گذشت و هیچ التفاتی نفرمود. چون بازگشت نسبت به او التفات فرمود، صحابه پرسیدند: در این امر چه حکمت بود که ابتدا التفات نفرمودید و سپس به او التفات کردید؟ فرمود: این شخص ابتدا که بر او گذشتم بیکار بوده و شیطان قرین او شده بود. چون بازگشتم خطی بر زمین کشید و شیطان را با او ندیدم، پس به او التفات کردم.

عموم مردم در خیال و قوه مصوره چون بر صواب نمی‌روند، قرین افکار و آرزوهای نا صواب می‌شوند، پس باید نفس را مشغول به اندیشه و افعال ممدوح و پسندیده بدارند.