الطاف عام رضوی

مرحوم شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی (م 1361) فرمودند: وقتی مصمم شدم که به نجف اشرف اقامت افکنم. در آن هنگام در یکی از اتاق‌های صحن عتیق حرم امام رضا علیه‌السلام به ریاضتی سرگرم بودم، در حال ذکر و مراقبه دیدم درهای صحن مطهر عتیق بسته شد و ندا برآمد که حضرت رضا علیه‌السلام اراده فرموده‌اند که از زوّار خویش سان (رژه) ببینند. پس جنب ایوان عباسی (همین نقطه که قبر شیخ حسنعلی است) کرسی نهادند و امام علیه‌السلام بر آن استقرار یافتند و به فرمان امام علیه‌السلام درب شرقی و غربی صحن عتیق گشوده شد تا زوّار از درب شرقی وارد و از درب غربی خارج گردند. دیدم جمعیت فراوان در صحن هستند که برخی به صورت حیوانات مختلف بودند و پیشاپیش حضرت می‌گذشتند و امام علیه‌السلام دست ولایت و نوازش بر سر همه آن زوّار حتی آن‌ها که به صورت‌های حیوانی بودند می‌کشیدند و اظهار مرحمت می‌فرمودند. پس از آن کشف معنوی و مشاهده رأفت عام از امام علیه‌السلام، بر آن شدم که در مشهد سکونت گزینم و چشم امید به الطاف آن حضرت بدوزم. بنا بر وصیت حاج شیخ حسنعلی در همان‌جا که (در مکاشفه) کرسی قرار گرفته و امام علیه‌السلام را دیده بود، قبر خود را تعیین کردند.