امکنه منسوب به امام

از شیوهٔ عاشقان و اهل محبّت آن است که به مکان‌های منسوب به معشوق و محبوب وارد می‌شوند و توقفی کرده و به یاد ایشان دعا و مناجاتی می‌کنند تا یاد و خاطر مبارک ایشان را در دل تمدید نمایند. ازجمله این اماکن می‌توان به مسجدسهله، مسجدکوفه، مسجد جمکران، مقام صاحب‌الزمان درکربلا، مسجدصعصعه و مانند این‌ها اشاره کرد.

من ندیدم در میان کوی او/ بر در و دیوار الّا روی او

بوسه گر بر در زنم لیلی بود / خاک گر بر سر کنم لیلی بود  (عطار نیشابوری)

چه آنکه شرف مکان به مکین است؛ قلوب اهل محبت حضرتش در این اماکن، ازیک‌طرف به یاد ایشان می‌افتد و با حضور قلب، حالت شوق به محبوب در دلشان پدید می‌آید و از طرفی دیگر به دلیل عدم وصال و فراق حضرت علیه‌السلام متأثّر گشته، آنگاه برای فرج و سلامتی ایشان دعا می‌کند.