امید بدون محتوا

امیر‌المؤمنان علیه‌السلام به کسی که تقاضای موعظه کرد، فرمود: «از کسانی مباش که امید آخرت بدون عمل دارد! امید توبه با آرزوی دراز، همانند زاهد است که سخن می‌گوید، ولی عملش همانند عمل دنیاطلبان است.»(۱) بسیاری در حرف زدن و تاریخ ظهور، مطالبی می‌گویند، انگار حرفشان یقینی آور است. امید می‌دهند و امیدوار می‌کنند، امّا خودشان ملبّس به لباس راجین واقعی نیستند. نه ترقّی در معرفت و محبت امام عصر علیه‌السلام داشته و نه کیفیت انتظارشان بالا رفته است؛ فقط در نقل‌قول از دیگران و روایات، بسیار ماهرند. مردم را به انتظار و تاریخ ظهور دعوت کرده، امّا خودشان سال‌هاست در یکجا درجا می‌زنند و امید دادنشان مانند تیرانداز بدون تیر را می‌ماند که بدون تیر، هیچ شکاری گیرش نمی‌آید، فقط اسمش شکارچی است.