انیّت

شیعه باید تا می‌تواند از هر نوع انیّت گریزان باشد تا به مرحله‌ای از رشد برسد که توجّه‌اش به امام علیه‌السلام، حقیقی شود؛ و الّا همان بُت نفس، دائم او را از حضرت علیه‌السلام به دور می‌دارد، چراکه منیّت از امهات رذایل و حجاب‌هاست؛ و مانع می‌شود که عطر آن امام را استشمام کند.