اهل سلوک و کار نامفهوم

شخصی بود اهل سلوک از استان خراسان و دارای ریاضاتی و حالاتی بود و مجرد می‌زیست

و در کنار یکی از بقعه‌های امام زادگان قم واقع در یکی از روستاها ساکن بود و مریدانی هم داشت؛ و بعضی بسیار از او تعریف می‌کردند.

روزی جناب استاد با چند نفر از شاگردان برای زیارت آن امام‌زاده رفتند؛ و چون هوا بسیار گرم بود در ایوان آنجا نشستند.

آن شخصِ اهل سلوک به دائره صفای دوستانه وارد شد. یک نفر از شاگردان چیزی از خوردنی‌ها به او داد؛ او گرفت به دست هر یک می‌داد و می‌گرفت تا به دست آخرین نفر هم داد. در همان اول کار، حضرت استاد فرمودند: کار بیهوده‌ای است؛ در واقع همان‌طور که فرمودند: هیچ اثر از این کار آن شخص ظاهر نشد.