اهل یمن و شکایت از حکم حضرت علی علیه‌السلام
امام باقر علیه‌السلام فرمود: «رسول خدا صلی‌الله علیه و آله حضرت علی علیه‌السلام را به یمن فرستاد، در یمن اسب شخصی فرار کرد و مردی را با پای خود لگد زد و کشت؛ صاحبان مقتول، آن شخص را گرفتند که بکشند، پس مرافعه را به نزد امام آوردند؛ صاحب اسب، بینه آورد که اسبش از خانه‌اش گریخته، آن مرد را با پایش لگد زد و کشت؛ حضرت حکم به کشتن صاحب اسب نداد؛ اولیاء مقتول از یمن به نزد پیامبر صلی‌الله علیه و آله آمدند و از این حکم امیرالمؤمنین علیه‌السلام، شکایت کردند و گفتند: علی علیه‌السلام بر ما ظلم کرد و خون صاحب ما را هدر داده است.
پیامبر صلی‌الله علیه و آله فرمود: علی علیه‌السلام ستمکار نیست و برای ظلم خلق نشده است و ولایت بعد من، از آن اوست و حکم، حکم اوست و قول، قول اوست و حکم و قول و ولایتش را رد نمی‌کند مگر کافر و جز مؤمن راضی به حکم و قول و ولایت او نمی‌شود.
وقتی اهل یمن این سخنان پیامبر صلی‌الله علیه و آله را درباره حضرت شنیدند، گفتند: یا رسول‌الله صلی‌الله علیه و آله! ما راضی به قول و حکم علی علیه‌السلام شدیم؛ پیامبر صلی‌الله علیه و آله فرمود: همین رضایت شما توبه شکایت قبلی شماست». (امالی الصدوق، ص 285)