بوی حقیقت

در کتاب مثنوی، مولانا می‌فرماید:

پس بدان این اصل را ای اصل جو **** هر که را درد است، او برده‌ست بو

هر کس که طالب و جوینده حقایق است، اگر صاحب درد باشد بویی از حقیقت برده است.

هر که او بیدارتر، پُر دردتر **** هر که او آگاه‌تر، رُخ زردتر

هر کس از حقیقت بیدارتر باشد دردمندتر است و هر کس آگاه‌تر باشد رُخ زردتر، یعنی اندوه و غمش بیشتر است. فقیر گوید: وقتی سالک الی الله به بی‌قراری می‌افتد و طالب اسرار و حقایق است می‌خواهد گمشده خود را بیابد. چون وادی رسیدن به محبوب حقیقی به عشق و عاشقی ارتباط دارد رنگش طبق گفته مولانا (در موردی) که رنگ عاشقان زرد است زرد می‌باشد فرمود: «نیست بیماری چو بیماری دل» پس در واقع بیدارتر و آگاه‌تر به مقام و منزلت حضرت محبوب است. حافظ می‌فرماید:

درد عشقی کشیده‌ام که مپرس **** رنج هجری کشیده‌ام که مپرس