تلقین

ازآنجایی‌که بسیاری از افراد به رؤیت جسمانی عقیده داشتند، جهت ملاقات با حضرت علیه‌السلام ختوماتی گرفتند، ولی به دلایل مختلف نائل به دیدار نشدند و از طرفی به علت طولانی شدن زمان غیبت و پیشه نکردن استقامت، کم‌کم نفس بر اثر تلقین، مسائل مربوط به انتظار را در جهت منفی بکار برد. چراکه پیدایش بعضی امراض به خاطر تلقین به نفس است. علی‌الخصوص نفس امّاره نسبت اموری که محبوب هستند و در دسترس نیستند، بیشتر و راحت‌تر وارد عمل شده و شخص را بی‌تفاوت و خاموش و بدگمان می‌نماید. به‌طور مثال این‌گونه القاء می‌کند: ما که حضرت علیه‌السلام را ندیدیم، معلوم نیست اعمال ما قبول شود، از کجا معلوم که ما موردنظر ایشان باشیم، ختومات هم جواب نداد، انگار صدایمان به گوش حضرت نمی‌رسد، خوبان را دور خود جمع کرده و ما بدان را تحویل نمی‌گیرد و نظیر این مطالب که همه از تلقین در جهت بیمار کردن روح و نفس محب است.