توسّل به مُفرّج
شیعیان در طول تاریخ، همیشه و همه‌جا از سوی ادیان و مذاهب مخالف خود، در عُسر بوده‌اند و حکومت‌های جور و مخالف مذهب تشیّع در مقام اذیّت و آزار و ستم به آن‌ها از هیچ امری کوتاهی نمی‌کردند.
ازآنجایی‌که کفّار و ستمگران، دستان تجاوزگر و خونینشان در دست یکدیگر است و خود را منجی بشریت و عقل کل می‌دانند، مخالف قیام جهانی امام زمان علیه‌السلام هستند؛ پس شیعه را مورد تجاوز زر و زور قرار می‌دهند.
شیعه برای نجات و امنیت چاره‌ای جز تمسک جستن به مفرّج حقیقی یعنی حضرت علیه‌السلام ندارد.
امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «او (مهدی) برطرف‌کنندهٔ گرفتاری از شیعهٔ خود است بعدازآنکه شیعه در پریشانی شدید و بلای دراز مدّت و ستم‌ها بوده است.»(۱)
از بهترین کلمات که می‌توان برای توسل به امام زمان علیه‌السلام استفاده کرد بیان مبارک خود ایشان است که عرضه داشتند: «ای نگه‌دارنده و پوشش و برکت الهی، به فریادم برس، به خودت نزدیکم نما، کمکم کن، مرا دریاب، مرا به خودت پیوندده و از خودت جدایم مساز.»(۲)