جذبه

ای مهدی منتظَر! همهٔ مظاهر ما را به‌سوی خودشان جذب می‌کنند. هر شی‌ء، نوعی آهن‌ربا دارد که هم‌جنس خود را جذب می‌نماید. چشممان در بازار، به زنان زیبای توجّه می‌کند. شامهٔ‌مان به بوهای دلنواز میل پیدا می‌کند. گوشمان به صداهای خوش ظاهری علاقه پیدا می‌کند.

درنتیجه، ما اسیر جاذبه‌ها هستیم و روحمان از تجاذب به غیر تو، خسته و غمناک شده است. تو بر همهٔ این چیزها مسلّطی و می‌توانی جان ما را از مجذوب‌های دنیوی نجات بدهی و ما را مجذوب خود کنی تا به غیر تو میلی پیدا نکنیم. اگر جذبه‌ای از تو ما را بگیرد، از درگاهت بیرون نرویم. شما معشوق مطلقی و ما بیچارگانیم و تا جذبه از شما به ما نرسد، گرفتار حجاب‌ها می‌شویم؛ پس به ما تفضّل بفرما.