جمال مطلق ازلی

عبدالرحمان جامی (م 898) در مقدمه «یوسف و زلیخا» درباره حق‌تعالی که قبل از خلقت زمین و آسمان و موجودات، آن ذات هستی‌بخش کجا بود می‌فرماید:

در آن خلوت که هستی بی‌نشان بود **** به کنج نیستی عالم، نهان بود

وجودی بود، از نقش دویی دور **** ز گفتگوی مایی و تویی دور

جمالی مطلق از قید مظاهر **** به نور خویشتن بر خویش ظاهر

نوای دلبری با خویش می‌ساخت **** قمار عاشقی با خویش می‌باخت