جوع (گرسنگی)

حضرت عیسی‌ علیه‌السلام فرمود: شکم‌هایتان را گرسنگی دهید، شاید دل‌هایتان پروردگار خویش را ببیند. (جوعوا بطونکم لعلّ قلوبکم تری ربَّکم) پیامبر صلی‌الله علیه و آله فرمود: کسی که شکمش پر است، وارد ملکوت آسمان نمی‌شود. در شب معراج خداوند به پیامبر صلی‌الله علیه و آله فرمود: ای احمد! آیا می‌دانی که عبد در چه هنگام به من نزدیک می‌شود؟ عرض کرد: نه. پروردگار فرمود: آنگاه‌که گرسنه باشد یا در حال سجده به سر برد.

در فتوحات مکیه آمده است وقتی شکم سیر شود اعضاء و جوارح طغیان می‌کنند و به حرکت و نگاه و سماع و سخن زاید مبادرت می‌ورزند و همه این‌ها راهزنان مقصود مریدند. در رساله حلیة الابدال آمده است: جوع رکن سوم از ارکان طریقت الهیه است. کم خوری سالکین، دلیل بر نفحات جود الهی بر قلوب آنان است و همین امر آن‌ها را از تدبیر بدن‌هایشان بازمی‌دارد. حال جوع سالکین، خشوع و مکنت، افتقار عدم فضول سکون اعضاء و عدم خواطر زشت است. مقام جوع: مقام صمدانی است که دربردارنده اسرار و تجلیات و احوال است.