حامل قرآن

1- پیامبر صلی‌الله علیه و آله فرمود: اشراف و بزرگان امت من حاملان قرآنند؛ و جمعی که در شب عبادت می‌کنند.

2- پیامبر صلی‌الله علیه و آله فرمود: به درستی که قرآن در قیامت می‌آید به نزد حامل خود، به صورت جوان خوشرو و می‌گوید: منم آن قرآن که به سبب من شبها بیدار بودی و در روزها به سبب روزه خود را تشنه می‌داشتی و به سبب کثرت تلاوت من، دهانت خشک می‌شد و آب دیده‌ات جاری می‌شد. امروز با توأم هر جا که می‌روی؛ هر تجارتی که کردی، امروز از پی تجارت خود می‌روی و من به عوض تجارت جمیع تاجرانم برای تو. بشارت باد تو را! که به زودی کرامت الهی به تو می‌رسد. پس تاجی می‌آورند و بر سرش می‌گذارند و نامه امان از عذاب را، به دست راستش می‌دهند و نامه مخلد بودن در بهشت را به دست چپش می‌دهند و دو حُلّه بر او می‌پوشانند و به او می‌گویند: قرآن بخوان و بالا رو؛ و به عدد هر آیه به درجه‌ای بالا می‌رود (اقرا و اصعد درجه)

* حامل کسی است که باری را برمی دارد و با خود حمل می‌کند. پس حامل قرآن کسی است که در آشکار و نهان صفات قرآنی را در خود دارد به عنوان نمونه، پیامبر صلی‌الله علیه و آله به صدای بلند فرمود: ای حامل قرآن به سبب قرآن تواضع کن که خدا بلند مرتبه است و به قرآن عزت از مردم نخواه که خداوند تو را ذلیل می‌کند.

لذا در وصف حامل واقعی قرآن فرمود: «عرفاء اهل بهشت و حمله قرآنند.»