حم

در اوایل بعضی سوره‌های قرآن، حم که از حروف مقطعه می‌باشد آمده است:

1- ابن عباس گفته: بزرگ‌ترین نام خدای تعالی است.

2- گفته‌اند: حم در اوایل حا و میم است چون حلیم و حامد، حمید و حکیم و حرفمیم مانند ملک، مجید، ماجد.

3- روزی عربی از پیامبر صلی‌الله علیه و آله پرسید حم چه چیز است که در لغت ما نیست؟ فرمود: مبادی اسماء و مفاتیح سوره‌هاست.

4- بعضی‌ها گفته‌اند: حم قسم است به حلم و مُلک حق‌تعالی یعنی قسم می‌خورم به حلمم و ملکم. حا اشاره به حکم و حکمت است و میم به منت (که بر مؤمنان دارد).

5- حا و میم اشاره به سری که میان خدا و حبیب اوست که کسی به آن پی نبرد.

6- حا اشاره به حیات بی‌زوال و میم به ملک بی‌انتقال دارد. حا اشاره به حکم الهی و میم کنایه از حضرت محمد صلی‌الله علیه و آله است.