خدا مانند تو را در مسلمین زیاد نکند

امام صادق علیه‌السلام فرمود: «امیرالمؤمنین علیه‌السلام برای یک نفر پنج وسق (900 کیلو) خرما از خرمای زمین خویش که در ینبع (در اطراف مدینه) مالک بود؛ فرستاد و آن شخص هم از مردمانی بود که به عطای حضرت، چشم داشت و هیچ در مقام سؤال و تقاضا از آن جناب و غیر را نمی‌کرد؟ بعد یک نفر، حضور حضرت عرض کرد: به خدا قسم که آن شخص از شما تقاضایی نکرده بود که چنین عطایی فرمودید، اگر یک وسق (180 کیلو) به او می‌دادید کافی بود!

حضرت فرمود: خداوند مانند شما را در مسلمین زیاد نکند! من می‌بخشم و تو بخل می‌کنی؟! اگر من ندهم آنچه امید دارد مگر بعد از تقاضا، پس ندادم به او مگر قیمت آنچه را که از او خریده‌ام، زیرا که واداشتم آن صورتی که برای پروردگارش به خاک می‌مالد و عبادت می‌کند، برای من بذل نماید؛ هر که چنین کند با برادر مسلم خود و حال‌آنکه می‌داند محل قابل است برای صله و نیکی، پس راست نگفته است با خدا در دعای درخواست بهشت برای او، باآنکه بخل می‌کند. برای او متاع فانی دنیا را؛ زیرا که بنده در دعا می‌گوید: «اللهم إغفر للمومنین والمومنات»، چون مغفرت را خواسته برای برادرش، س بهشت را خواسته است، لذا سزاوار نیست به گفتار بدون عمل بگوید. (فروع کافی، ص 167- اسلام و مستمندان ص 251)