خدمت

وظیفه، کمر خدمت بستن است. وقتی کسی پا فراتر از حدّ خدمت مهدوی می‌بندد، کم‌کم دچار سر کشی (شیطنت) می‌شود. چون کم‌کم ارتباط خود را با امامش قطع می‌کند، دچار بدگوئی اندرزگویان و معارضان خود برمی‌آید و سپس اشکالاتی به حضرت حجّت علیه‌السلام می‌کند و کل شیعیان را زیر سؤال می‌برد؛ و مانند آتشی می‌شود که به جان هر کس بیفتد، می‌سوزاند. استاد عارف، آیه الحق کشمیری رحمة الله علیه به کسی که نصیحت از او خواست، فرمود: خدمت. پرسش‌کننده نفهمید، دوباره سؤال کرد، منظور چیست؟ ایشان متن دعای کمیل را خواندند: «وَ حٰالی في خِدمَتِکَ سَرمَداً: کار کردنم برای تو دائمی باشد».

اگر خدمتکاری و نوکری برای حضرت همیشگی باشد، به سفرهٔ دشمنان و زر داران نمی‌افتیم و حرمت صاحب‌خانه را نگه می‌داریم. پس بهترین موعظه برای همهٔ منتظران به قول استاد عارف، خدمت است.