خون‌خواهی حسینی
امام باقر علیه‌السلام در زیارت عاشورا چنین می‌فرمایند: «پدر و مادرم فدایت باد، به‌راستی‌که مصیبت من به خاطر تو بزرگ شد، پس درخواست می‌کنم از خداوندی که مقام تو را گرامی داشت مرا نیز گرامی دارد و روزی‌ام نماید انتقام خون تو را بگیرم با امام منصور (یاری شده) از خانواده محمد صلّی الله علیه و آله که خدا درود بر او و خاندانش فرستد… از خدا می‌خواهم مرا به آن مقام ستوده‌ای که در پیشگاهش برای شماست برساند و اینکه روزی‌ام کند گرفتن انتقام خون شما را با امام مهدی علیه‌السلام ظاهر شونده و گویای از خاندان شما.»(۱)
یکی از اهداف ظهور امام علیه‌السلام، خون‌خواهی از قاتلان امام حسین علیه‌السلام است؛ بدین معنی یزیدیان آن زمان الآن هم ورثه و هم‌عقیده و راضی شوندگان به افعال آنان هستند، پس امام علیه‌السلام که منتقم است از ظالمان و قاتلان و بنی‌امیه انتقام می‌گیرد و یکی از آرزوهای شخص منتظر این است که با امام مهدی علیه‌السلام انتقام خون حسین علیه‌السلام را بگیرد.
در دعای ندبه آمده است: کجاست گیرندهٔ خون کشته‌شدهٔ کربلا.(۲)
البته در دعای ندبه درجایی دیگر این مضمون واردشده است: «کجاست گیرندهٔ انتقام خون پیامبران و فرزندان آن‌ها».(۳)
امام باقر علیه‌السلام فرمودند: «چون امام حسین علیه‌السلام کشته شد، ملائکه ضجّه و ناله کردند و گفتند: خداوندا برگزیدهٔ تو و بهترین آفریده را می‌کشند و تو چشم می‌پوشی؟ آنگاه خداوند، امامان از نسل حسین علیه‌السلام را به آن‌ها نشان داد که در میان آن‌ها یکی ایستاده نماز می‌خواند، فرمود: با این قائم از آنان انتقام می‌گیرم.»(۴)