دعای جامع آل یاسین

عالم محدث، «شیخ محمد بن جعفر مشهدی» (متوفی ۵۹۵ هـ. ق) در کتاب «مزار کبیر» (تاریخ تألیف سال ۵۷۳ هـ. ق) می‌فرماید:

«ذکر توجه به‌سوی حجت صاحب‌الزمان علیه‌السلام به‌وسیله زیارت، بعد از دوازده رکعت نماز است». «ابوعلی حسن بن اُشناس» چنین گفت: خبر داد ما را «ابو محمد عبدالله بن محمد دعلجی» که فرمود: خبر داد ما را «ابو الحسین حمزة بن محمد بن حسن بن شبیب» که «ابوعبدالله احمد بن ابراهیم» برایمان تعریف نمود که به‌سوی «ابی‌جعفر محمد بن عثمان» (دومین نائب اربعه در غیبت صغری ‌متوفی ۳۰۵ هـ. ق) شکوه نمودم درباره اشتیاقم به دیدن مولایمان (امام زمان علیه‌السلام) پس ایشان به من فرمودند: «با اشتیاق می‌خواهی که امام را ببینی؟» گفتم: «آری.» پس به من فرمودند: «خداوند شوق تو را برایت پاس دارد و چهره او را در آسانی و عافیت به تو بنمایاند. ای اباعبدالله! برای اینکه امام را ببینی التماس نکن، چون در ایام غیبت (صغرا) نسبت به او اشتیاق می‌شود، ولی اجتماع با ایشان پرسیده نمی‌شود. همانا این اجتماع (و دیدن) از تصمیم‌های الهی می‌باشد و تسلیم در آن سزاوارتر است. ولیکن به‌وسیله زیارت، به امام توجه کن؛ اما چگونه به جای آورده می‌شود؟ پس آنچه امام آن را املاء (تقریر) کردند، نزد محمد بن علی است. پس، از او رونوشت (و استنساخ) کن و آن (زیارت) همان توجه به‌سوی صاحب‌الزمان علیه‌السلام به‌وسیله زیارت است:

۱. دوازده رکعت نماز می‌خوانی بدین ترتیب: شش نماز دو رکعتی که در هر رکعت بعد از سوره حمد، سوره توحید (قل هو الله احد) خوانده شود.
۲. سپس بر محمد و آل محمد صلوات فرستاده و آنگاه این زیارت را بخوان:
۱. سلام بر خاندان پیامبر، این سلام کمال آشکاری است
۲. و خداوند صاحب احسان‌های بزرگ است، به کسی که او را به راه مستقیمش هدایت کرده.
۳. (بر شما باد) به توجه کردن (به ما)
۴. ای خاندان پیامبر! همانا خداوند جانشینی خود را به شما بخشید؛
۵. و جاری شدن فرمانش را که در ملکوتِ خود امضاء و تدبیر و اراده کرده نیز به شما آموخت؛
۶. پس پرده‌ها را برای شما کنار زد.
۷. و شما خزانه‌داران و گواهان و دانشمندان و امینان او،
۸. و اداره‌کننده بندگان و پایه‌های شهرها و انجام دهنده احکام و درهای ایمان هستید.
۹. و از تقدیرهای او این است که به‌وسیله شما، بخشش‌های نیکوی خویش را که حتمی و نزدیک شده به آن‌ها (بندگان) می‌رساند.
۱۰. پس هیچ بخششی انجام نمی‌پذیرد؛ مگر اینکه شما سبب آن و راه رسیدن به آن هستید.
۱۱. آنچه برای دوستانتان انتخاب می‌نماید برای آن‌ها نعمت است
۱۲. و انتقامی که از دشمنان شما می‌گیرد، ناخشنودی است؛
۱۳. پس جز شما هیچ نجات و پناهگاهی نیست؛
۱۴. و هیچ راه گریزی از شما نیست، ای چشم‌های نظارت‌کننده خدا
۱۵. و حاملان معرفت الهی و جایگاه‌های توحید خدا در زمین و آسمانش
۱۶. و تو ای حجت خدا و باقیمانده او و حدّ نهایی نعمت او
۱۷. و وارث پیامبران و جانشینان او هستی که ما در روزگار خود به او رسیده‌ایم
۱۸. و تویی صاحب رجعت برای وعده پروردگار ما
۱۹. که در آن دولت حق و گشایش ما و یاری رساندن خدا به ما و عزّت ما می‌باشد.
۲۰. سلام بر تو ای نشانه نصب شده و دانشی که همه‌جانبه ببارد.
۲۱. و فریادرس و رحمت گسترده‌ای درحالی‌که این وعده‌ای بی‌دروغ است.
۲۲. سلام بر تو ای صاحب دیدگاه و گوش رس (صاحب محل دیدن و شنیدن الهی).
۲۳. که پیمان‌هایش به نظر الهی است،
۲۴. و عهدهایش به دست خدا و سلطنت و فرمانروایی‌اش با قدرت خدا استوار می‌باشد.
۲۵. تو حکیمی هستی که تعصّب [غضب] او را عجول نمی‌کند
۲۶. و کریمی هستی که حفظ چیزی که باید حفظش کند، او را به بخل نمی‌کشاند؛
۲۷. و دانشمندی هستی که غیرت بیجا او را به نادانی نمی‌اندازد
۲۸. تلاش و جهاد تو درباره خدا، عین خواست خداست
۲۹. و کوبندگی‌ات در راه خدا همان انتقام خداست
۳۰. و شکیبایی تو در راه خدا همان حلم خداوندی می‌باشد.
۳۱. و سپاسگزاری تو برای خدا، همان فزون بخشی خدا و رحمت اوست.
۳۲. سلام بر تو ای کسی که به‌وسیله خدا حفظ شده، خدا نور پیش رو و پشت سر و جانب راست و چپ و بالا و طرف پایینش است؛
۳۳. سلام بر تو ای گنجینه که در قدرت خدایی و خدا نور گوش و چشم اوست،
۳۴. و ای وعده الهی که خدا آن را ضمانت کرده
۳۵. و ای عهد و پیمان الهی که خدا آن را گرفته و تأکید (قطعی) نموده
۳۶. سلام بر تو ای دعوت‌کننده از جانب خدا و پرورش‌دهنده آیاتش
۳۷. سلام بر تو ای درگاه خدا و حکم کننده دینش
۳۸. سلام بر تو ای جانشین خدا و یاری کننده حقش
۳۹. سلام بر تو ای حجت خدا و راهنما به‌سوی اراده‌اش
۴۰. سلام بر تو ای تلاوت کننده کتاب خدا و شرح کننده آن
۴۱. سلام بر تو در تمام لحظات شب و تمام دقایق روزت
۴۲. سلام بر تو ای باقیمانده (حجج) خدا در زمینش
۴۳. سلام بر تو آن لحظه که برمی‌خیزی
۴۴. سلام بر تو آن دم که می‌نشینی
۴۵. سلام بر تو آن زمان که (قرآن را) می‌خوانی و توضیح می‌دهی
۴۶. سلام بر تو آنگاه‌که نماز گزارده و فروتنی می‌کنی (قنوت می‌خوانی)
۴۷. سلام بر تو آن هنگام که رکوع نموده و سجده می‌نمایی
۴۸. سلام بر تو آنگاه‌که به‌ خدا پناه برده و او را تسبیح میگویی
۴۹. سلام بر تو آنگاه‌که خدا را به یگانگی ستوده (لااله‌الاالله گفته) و تکبیر (الله‌اکبر) می‌گویی
۵۰. سلام بر تو آنگاه‌که خدا را حمد کرده و از او مغفرت می‌جویی
۵۱. سلام بر تو آنگاه‌که خدا را به عظمت یاد نموده و مدح و ستایشش می‌نمایی
۵۲. سلام بر تو آنگاه‌که شب را گذرانده و صبح می‌نمایی
۵۳. سلام بر تو در شب هنگامی‌که سیاهی‌اش فراگیرد و روز آنگاه‌که روشن شود و (سلام بر تو) در آخرت و دنیا (پایان و آغاز)
۵۴. سلام بر شما ای حجت‌های الهی و سرپرستان
۵۵. و فرماندهان و پیشوایان و سروران و صاحب‌اختیاران ما
۵۶. سلام بر شما که نور ما هستید و شما قدر و شرف ما در هنگام نمازمان می‌باشید
۵۷. و به شما دعا و نماز و روزه و استغفار و باقی اعمالمان حفظ می‌شود
۵۸. سلام بر تو ای امامی که در امانی
۵۹. سلام بر تو به جمیع سلام‌ها (ی همه‌جانبه)
۶۰. تو را شاهد می‌گیرم ای مولای من که همانا من گواهی می‌دهم که معبودی جز خدا نیست
۶۱. یگانه است که شریکی برایش نیست
۶۲. و قطعاً محمد بنده و فرستاده اوست که دوستی جز او و خاندانش نمی‌باشد
۶۳. و قطعاً امیر مؤمنان حجت خداست و همانا حسن حجت اوست
۶۴. و قطعاً حسین حجت اوست و همانا علی بن الحسین حجت اوست
۶۵. و قطعاً محمد بن علی حجت اوست و همانا جعفر بن محمد حجت اوست
۶۶. و همانا موسی‌بن‌ جعفر حجت اوست و بی‌تردید علی بن موسی‌حجت اوست
۶۷. و قطعاً محمد بن علی حجت اوست و همانا علی بن محمد حجت اوست
۶۸. و همانا حسن ‌بن‌ علی‌ حجت اوست و تو نیز حجت ‌خدایی
۶۹. همانا پیامبران دعوت‌کننده و هدایت‌گر به آرمان شما بوده‌اند؛
۷۰. شما آغاز و پایان و ختم کننده‌اش هستید
۷۱. و شهادت می‌دهم که رجعت (بازگشت) شما حق است (و به‌راستی) که شکی در آن نیست
۷۲. در آن روزی که برای کسی که از قبل ایمان نیاورده یا ایمان آورده ولی از ایمانش خیری کسب نکرده، ایمان آوردن و قبول کردن سودی ندارد
۷۳. و شهادت می‌دهم که به‌راستی مرگ حق است
۷۴. و شهادت می‌دهم (بعد از مرگ، آمدن دو فرشته) ناکر و نکیر حق است
۷۵. و اینکه به‌درستی زنده شدن (دوباره) و برانگیخته شدن (از قبرها) حق است
۷۶. و همانا (پل) صراط حق و کمینگاه (الهی) حق است
۷۷. و بی‌گمان ترازوی سنجش و حسابرسی (انسان‌ها) حق است
۷۸. و همانا بهشت و جهنم حق است
۷۹. و جزاء دیدن به‌وسیله این دو، بر اساس وعده‌ و وعید الهی حق است
۸۰. و یقیناً شفیع بودن شما حق است
۸۱. شفاعت شما رد نمی‌شود و بر خواستِ خدا پیشی نمی‌گیرید و شما به فرمان خدا عمل می‌کنید
۸۲. و رحمت و کلمه برتر، مخصوص خداست
۸۳. و به دست خداست عاقبت خوب و حجت خداوند که برترین نعمت است
۸۴. او جنّیان و انسان‌ها را آفرید تا عبادتش کنند از بندگانش پرستش خود را خواست
۸۵. پس بعضی بدبخت شدند و بعضی خوشبخت؛
۸۶. همانا کسی که با شما مخالفت کند، بدبخت و کسی که از شما اطاعت کند خوشبخت است.
۸۷. و تو ای مولای من! پس گواه باش به آنچه تو را بر آن گواه گرفتم
۸۸. آن را نزد خودت برایم ذخیره و محافظت بفرما که با این عقیده بمیرم و برانگیخته شوم
۸۹. و با این اعتقاد در پیشگاه الهی بایستم درحالی‌که دوستدار شما بوده، از دشمنت بیزارم
۹۰. سخت دشمنم با کسانی که بغض و کینه شما را دارند
۹۱. و به شدّت دوست دارم آن را که محبت شما را دارد
۹۲. پس حق آن چیزی است که شما از آن خشنودید.
۹۳. و باطل آن چیزی است که شما از آن خشمناکید
۹۴. و کار پسندیده، کاری است که شما به آن امر نموده‌اید
۹۵. و کار زشت، عملی است که شما از آن نهی نمودید
۹۶. و حکم استوار شده، آن است که خواست شما به آن تعلق گیرد
۹۷. و برنامه‌های نادرست آن است که برخلاف سیره و روش شما باشد
۹۸. پس هیچ معبودی جز خدا نیست، یکتاست که هیچ شریکی ندارد
۹۹. محمد بنده و فرستاده اوست، علی امیر مؤمنان حجت اوست
۱۰۰. حسن حجت اوست حسین حجت اوست علی حجت اوست محمد حجت اوست
۱۰۱. جعفر حجت اوست موسی حجت اوست علی حجت اوست محمد حجت اوست
۱۰۲. علی حجت اوست، حسن حجت اوست، تو هم حجت او هستی،
۱۰۳. شما حجت‌ها و دلایل او هستید.
۱۰۴. ای مولایم! من بشارت یافته از بیعتی هستم که خدا گرفته
۱۰۵. که شرط آن جنگیدن در راهش می‌باشد
۱۰۶. که به‌وسیله آن جان‌های مؤمنین را خریده است
۱۰۷. پس جانم به خدا ایمان دارد
۱۰۸. و به شما ای مولای من، از اوّلتان تا آخرتان
۱۰۹. و یاری‌ام برای شما آماده است و دوستی‌ام خالصانه برای شماست
۱۱۰. و بیزاری‌ام از دشمنان شما که اهل تندی و ستیز هستند، به خاطر خونخواهی شما همیشگی است
۱۱۱. من دوستی هستم تنها
۱۱۲. و خداوند که معبود حقیقی است، مرا همان‌طور که می‌گویم قرار دهد
۱۱۳. خدایا بپذیر، خدایا قبول کن.
۱۱۴. جز تو چه کسی را دارم در آنچه به من برسد
۱۱۵. و در آن به تو پناهنده شده‌ام
۱۱۶. تا در اموری که به‌وسیله آن به تو نزدیکی پیدا می‌کنم، مرا حفظ نمایی
۱۱۷. ای نگهدارنده و پوشش و برکت الهی!
۱۱۸. به فریادم برس، مرا دریاب
۱۱۹. مرا به خودت پیوند ده و از خودت جدایم مساز.
۱۲۰. خدایا! وسیله قرار دادن و نزدیک شدنم به تو، فقط به‌وسیله آن‌هاست
۱۲۱. خدایا بر محمد و خاندان او درود فرست
۱۲۲. و مرا متصل به آن‌ها بفرما و از ایشان جدایم مکن
۱۲۳. به‌وسیله حجتت مرا (از گناه) نگاهدار
۱۲۴. و سلام تو بر خاندان پیامبر باد!
۱۲۵-مولای من! تو مقام ویژه‌ای نزد خداوند داری که پروردگار تو و من است

دعای بعد از زیارت:

۱. بار خدایا! همانا من به‌وسیله اسمت از تو خواهش می‌نمایم
۲. همان اسمی که آن را از همه (اسماء) خود آفریدی
۳. پس در تو جای گرفته، پس هرگز از تو به‌سوی چیزی خارج نمی‌شود.
۴. ای هستی حقیقی و مطلق، ای هستی‌بخش، ای بلندمرتبه، ای پاکیزه و منزه،
۵. ای ترحم کننده، ای رأفت کننده، ای مهربان
۶. همان‌گونه که آن اسم را شکوفا آفریدی، از تو درخواست می‌کنم
۷. که درود فرستی بر محمد صلی‌الله علیه و آله پیامبر رحمتت و کلمه نورانیت و پدر هدایتگران رحمتت،
۸. و پر کنی قلبم را از نور یقین،
۹. و سینه‌ام را از روشنایی ایمان
۱۰. و فکرم را از نور پایداری،
۱۱. و تصمیمم را از نور توفیق،
۱۲. و هوشم را از نور علم،
۱۳. و نیرویم را از نور عمل،
۱۴. و زبانم را از نور راستی،
۱۵. و دینم را از نور بینایی از جانب خودت،
۱۶. و دیدگانم را از نور روشنایی،
۱۷. و گوشم را از نور فراگیر حکمت،
۱۸. و دوستی‌ام را از نور دوستی با محمد و خاندان او که بر همه آن‌ها سلام باد
۱۹. و جانم را از نور قوّهٔ بیزاری از دشمنان خاندان محمد تا اینکه تو را ملاقات نمایم،
۲۰. درحالی‌که به عهد و پیمانت وفا کرده باشم، پس رحمتت همه وجودم را فرابگیرد، ای سرپرست و ای ستوده شده،
۲۱. ای حجت خدا، دعایم در محل دیدن و شنیدن توست،
۲۲. پس موجبات اجابت دعایم را به‌طور قطعی فراهم نما،
۲۳. به تو تکیه می‌کنم، گوش من و رضایت من با توست، با توست، با توست.(۱)