دعای عهد (چهل صبح)
امام صادق علیه‌السلام فرمود: «کسی که به‌سوی خدا چهل صبح این دعای عهد را بخواند از یاوران قائم ما می‌باشد. اگر پیش از ظهور بمیرد، خداوند تعالی او را از قبر بیرون می‌آورد و به هر کلمه از کلمات دعا هزار حسنه عطا کند و هزار گناه را از او محو نماید». دعا این است:
۱- «بار خدایا! ای پروردگار نور بسیار بزرگ و پروردگار تخت فرمانفرمایی بلند و پروردگار دریای جوشان و نازل کنندهٔ تورات و انجیل و زبور و پروردگار سایه و گرمای داغ و نازل کنندهٔ قرآن بسیار بزرگ و پروردگار فرشتگان مقرّب و پیغمبران و رسولان.
۲- بار خدایا! به‌راستی من درخواست می‌کنم از تو به حقّ روی کریمت و به حقّ نور جمال نورانیّت و به حقّ فرمانروایی قدیمت، ای زنده! ای پایدار!
۳- درخواست می‌کنم از تو به حقّ نامت که روشن گشته به‌وسیلهٔ آن آسمان‌ها و زمین‌ها، ای زنده! ای پیش از هر زنده! ای زندهٔ پس از هر زنده! ای زنده که نیست معبودی جز تو!
۴- بار خدایا! برسان به مولای ما آن پیشوای راهنما، آن راه راست یافته، قیام‌کننده به فرمانت، درودهای خداوند بر او و بر پدران پاکش باد، در مشرق‌های زمین و مغرب‌هایش، جاهای هموار و کوه‌هایش و خشکی‌ها و دریاهایش،
۵- و از طرف من و پدرم و از تمام مردان با ایمان، از درودهای هم وزن عرش خدا و تعداد کلماتش و آنچه احاطه کرده به آن علمش و شماره کرد آن را کتابش.
۶- بار خدایا! به راستی من تجدید می‌کنم برای او در بامداد امروزم و آنچه زیسته‌ام از روزهایم، عهد و پیمان و بیعت را برای او در گردنم، تغییر عقیده نکنم از آن و هرگز منحرف نشوم.
۷- بار خدایا! قرار ده مرا از یاران و یاورانش و از دفاع کنندگانش و از شتابندگانش به سویش در (برآوردن) نیازهایش و از اطاعت‌کنندگان دستوراتش و حمایت‌کننده از او و از کشته‌شدگان پیشاپیش‌اش.
۸- بار خدایا! اگر مرگی که بر بندگانت حتمی قرار دادی، میان من و او مانع شود، پس بیرون آور از گورم، درحالی‌که کفن به تن دارم، بر کشیده شمشیرم، برهنه نیزه‌ام، اجابت کنان دعوت‌کننده را در شهر و بادیه را.
۹- بار خدایا! نشان بده به من جمال با رشادت را و روشن جبین ستوده را،و سرمه کن چشم خرابم را با نگاه کردن من به‌سوی او و زود گردان فرجش را،
۱۰- و آسان گردان در آمدنش را و وسیع گردان راه و روشش را و راهبری کن مرا به وسط راهش و با نفوذ گردان فرمانش را و سخت گردان پشتش را.
۱۱- و آباد گردان بار خدایا به‌وسیلهٔ او شهرهایت را و زنده گردان به‌وسیلهٔ او بندگانت را، پس به راستی تو خود فرمودی و فرمایشت حق است که به زبان پیامبرت محمّد (درود فرستد خدا بر او و خاندانش)، جاری شد:
۱۲- «آشکار گشت تباهی در خشکی و دریا به علّت آنچه کسب کردند دست‌های مردم».
۱۳- بار خدایا! پس آشکار گردان برای ما ولیّت را و فرزند دختر پیغمبرت را، آن نامیده شده به نام رسولت تا این‌که دست نیابد به چیزی از باطل مگر از بین ببرد آن را و احقاق کند حقّ را و جامهٔ عمل بپوشاند به آن.
۱۴- بار خدایا! قرار ده او را پناه گاهی برای بندگان ستم دیده‌ات و یاری کننده برای کسی که یافت نشود برای او یاری کننده‌ای جز تو و تجدیدکننده بر آنچه تعطیل‌شده از احکام کتابت،
۱۵- و بسته شده از ورود نشانه‌های دینت و سنّت‌های پیامبرت که درود فرستد خداوند بر او و خاندانش و قرار ده او را بار خدایا از آنان که محکم محافظت کردی او را از دشمنی متجاوزان.
۱۶- خدایا! شادمان گردان پیامبرت محمّد را،که درود فرستد خداوند بر او و خاندانش با دیدارش و آنان را که پیروی کردند از دعوت او و رحم کن به درماندگی ما پس از او.
۱۷- بار خدایا! برطرف کن این غم و مصیبت را از این امّت با حضور و ظهورش و زود گردان برای ما ظهورش را، به راستی دیگران می‌بینند آن را دور و ما می‌بینیم آن را نزدیک، به حقّ رحمتت ای مهربان‌ترین مهربانان.
۱۸- آنگاه سه مرتبه دستت را (بر دستت یا بر رانت) بزن و بگو: شتاب کن! شتاب کن! شتاب کن! ای صاحب‌الزمان»!(۱)