دل گاهی

دل به اختلاف اسماء و صفات در اضطراب و اختلاف ظهور می‌کند.

دل همانند چشم مخمور معشوق، گاهی در مستی وحدت و گاهی همانند زلف در پریشانی است.

دل گاهی به نور وصل مانند ماه شب چهارده نورانی است و گاهی به تجلّی جلالی به هجران است.

دل گاهی در منزل عبادت و کعبه است و گاهی همانند کنشت (معبد یهود و نصاری و آتشکده و دیر) است.

دل گاهی به صفات رحمانی در بهشت و گاهی به صفات شیطانی در دوزخ است.

دل گاهی به سبب تجرید از افلاک هفت‌گانه بگذرد و گاهی به سبب هوای نفس از خاک هم پست‌تر شود.