ذی الجلال و الاکرام

در قرآن در سوره الرحمن در آیات 27 و 78 دو بار این اسم تکرار شده است. جلال، شکوه و عظمت و اکرام، بخشش و احسان است. اگر حق‌تعالی به صفت جلال بر چیزی تجلّی نماید، اثرش کبریایی و قهر و هیبت است. درون صفت جلال، جمال و لطف خوابیده است. به قول مولانا «امروز براند فردات بخواند». خداوند صاحب کرامتی است که اکرامش دائم و لطفش بی‌پایان و به قول شیخ شبستری «لبش هر ساعتی لطفی نماید».