رحمان

رحمان از رحمت مشتق شده است یعنی حق‌تعالی رحمتش را بر بندگان چه مؤمن و چه کافر، تام و وسیع نازل می‌کند؛ و فیض خود را در بذل کردن به معنی حقیقی می‌رساند و عنایت می‌کند. رحمت نشانه دلسوزی و ترحم مطلق است که به بخشندگی؛ خویش را در ابتداء همه سوره‌ها توصیف کرده است.

الف) در ۹۹ اسماء الهی ش ۱ و ۲ این اسم ذکر شده است.

ب) ۵۶ مرتبه در قرآن تکرار شده است.

ابجد: ۲۹۸

تلفیق:

رحمان + رحیم: ۶ مرتبه، ۵۵۶ = ۲۵۸ + ۲۹۸، هو الرّحمن الرّحیم (حشر: ۲۲)

رحمان + رب: ۲ مرتبه، ۵۰۰ = ۲۰۲ + ۲۹۸، ربّنا الرّحمن (انبیاء: ۱۱۲)

رحمان + هو: ۱مرتبه، ۳۰۹ = ۱۱ + ۲۹۸، هو الرّحمن آمنّا (ملک: ۲۹)

منفرد: ۴۷ مرتبه، الرّحمن علی العرش استوی (طه: ۵)

توضیح آنکه رحمان در بسم‌الله الرحمن الرحیم ۱۱۴ سوره (غیر سوره توبه) را ما در حساب نیاوردیم و الا تکرار آن در قرآن به ۱۷۰ مرتبه می‌رسد.

*ذکر حضرت ابراهیم (مریم: ۴۵) و ذکر حضرت مریم (مریم: ۳۶)

و ذکر حضرت هارون وصی حضرت موسی (طه: ۹۰): رحمان