رحمت واسعه

ما خواندیم که در قرآن، حضرت نوح نه‌صد و پنجاه سال، مردم را دعوت به‌حق کرد. (عنکبوت/۱۴) ولی آنان نپذیرفتند. نوح علیه‌السلام به خدا عرض کرد: پروردگارا، شب و روز، قوم خود را دعوت به تو کردم، ولی دعوت من برای آنان بر فرارشان می‌افزاید. (نوح/۶) هر چه در کرهٔ زمین هستند، امام علیه‌السلام به زبان قال و حال دعوت می‌کند، متأسفانه مگر قلیلی دعوت امام زمان علیه‌السلام را قبول کنند؛ بقیّه فاصله‌ها را زیاد می‌کنند. بیش از هزار سال، عموم نسبت به امام علیه‌السلام، جفاکاری و قهر دارند، ولی بحر رحمت واسعهٔ او، نسبت به همه، مهربان و رئوف است. اگر چنین نبود، همه به قهر امام علیه‌السلام، به عذاب دچار و معذّب می‌شدند.