رُخ و زلف

هر چیزی که در عالم امکانی ظاهر است همانند عکسی است که از آفتاب عالم علوی بر ممکنات نقش پیدا کرده است؛ و هر چیزی به جای خودش نیکو و مناسب است. تجلی خداوند گاهی به صورت جمال است مانند لطیف و رئوف، تواب، محیی و هادی و وهاب و…و گاهی به صورت جلال است مانند مانع و قابض و قهار و ممیت و مضل و ضار. از تجلی جمالی به «رخ» تعبیر می‌کنند که رخ مه رویان از ظهور جمالی است. از تجلی جلالی به «زلف» تعبیر می‌کنند که زلف پریشان و تیرگی و ظلمت از ظهور جلالی است.

تجلی گه جمال و گه جلالست *** رخ و زلف آن معانی را مثالست

صفات حق‌تعالی لطف و قهر است *** رخ و زلف بتان را زان دو بهراست