رغبت

رغبت دارای دو معنای اصلی از واژه پژوهان است: طلب و اراده و دیگری وسعت. ولی رغبت به معنای میل شدید و اشتیاق فراوان است و تفاوت آن با میل و شوق در شدّت و ضعف علاقه و جامع همه آن‌ها تمایل است که در مکروه، ممدوح، دیدنی و نادیدنی به کار می‌رود. امّا مفهوم وسعت که از لوازم بعضی اشیاست، نوعی تمایل طبیعی به قبول محتوا و جای دادن آن در جوف و ضمن خود است. مثلاً وادی رغیب به سرزمینی اطلاق می‌شود که اقتضای پذیرش آب فراوان در آن باشد. رغبت در برابر رهبت است و به معنای میل و اشتیاق است. «انّا الی الله راغبون: ما به‌سوی خداوند مشتاقیم.»